Wat een verschrikkelijke puinhoop!
Het eerste ‘debat’ in de volksvertegenwoordiging liep uit op een grootschalige wanvertoning. Frits Wester stelde dat het spektakelstuk flink wat geld op had kunnen leveren als het was opgevoerd in een theater, waarvoor men kaartjes had moeten kopen om het te kunnen zien. En dat viel te verwachten. Al werd de premier erdoor overvallen, zoals bleek uit zijn opmerking dat hij als marathonloper bekend was met tegenslagen die overwonnen moesten worden op weg naar de eindstreep, maar dat je die niet meteen verwacht in de eerste meters. Hoewel ik het debat niet van begin tot eind heb gevolgd, omdat dat niet best is voor mijn bloeddruk, en het benodigde respect voor de ‘Instituten’, was Schoof volgens mij de enige ‘volwassene’ in de zaal, wellicht samen met Yeşilgöz waar zij als een soort ‘klassenoudste’ vanachter het spreekgestoelte de conclusie trok dat het een beschamende vertoning was geweest. De kersverse premier slaagde er vanuit zijn belegerde positie niet in orde te houden, wat formeel ook niet zijn taak is. Het was erger dan een kleuterklas.
De ‘Oppositie’ had dat al aangekondigd, en maakte het waar met inhoudsloze ‘op de mens’ tirades en domme verdachtmakingen die de eigen ultieme verwarring nog eens stevig in de verf zette. Met als dieptepunt kennelijk de verwikkelingen rond een ‘Tweet’ van minister Agema waarin ze in herinnering riep dat GroenLinks/PvdA-coryfee Femke Halsema ooit weinig moest hebben van ‘hoofddoekjes’. Het dak ging eraf! Maar die ‘draaikont-partij’ bij uitstek heeft wel degelijk wat ‘uit te leggen’, waar de PvdA ooit ook fel tegen ‘arbeidsmigranten’ was, en nu fel vóór. En in de tijd van den Uyl niet bijster veel sympathie aan de dag legde voor een ‘autoritaire’ religie als de Islam, en men vervolgens opportunistisch het roer omgooide en gezellig op de thee ging. Hoe verkoopt ‘Links’ het dat ze in het niet te verre verleden vanaf de kansel riepen dat een burqa, en zelfs een hoofddoek, de ultieme symbolen van ‘vrouwenonderdrukking’ waren, terwijl ze nu het tegenovergestelde beweren? ‘Machtsgeil’.
Voordat ik mij verlies in participatie in die peperdure energieverspilling, die leidt tot debilisering van het landsbestuur, wil ik graag onder de aandacht brengen dat dit allesbehalve uniek is voor Nederland. Overal in het ‘Westen’ zien we hetzelfde. Politici die zich verliezen in moddergevechten die gaan over ‘beeldvorming’, waarbij elke nuance wordt geschrapt om het ‘effect’ te vergroten, en vervolgens vergeten ze te besturen. Je kunt zeggen dat ze bij de PVV tenminste consequent zijn, maar hoe is dat een aanbeveling als ze zich vastbijten in de verpakking? De ‘Linkse Oppositie’, eigenlijk ‘Nieuw Rechts’ in mijn optiek, gokt erop dat als ze het kabinet laten vallen, en er nieuwe verkiezingen worden uitgeschreven, zij boven komen drijven als de grote winnaars. Dat kan ook zomaar een complete misrekening zijn, omdat ze inhoudelijk niks te bieden hebben aan Nederlanders die graag rust in de tent willen, met bestuurders die staan voor het belang van Nederland, en niet jaren 'Belgische toestanden'. Maar van de regeringspartijen hoeven we dat dus ook niet te verwachten, en dat maakt de spoeling dun.
De ‘gevestigde’ partijen in heel Europa, plus de ‘Brussel-likkers’ onder de nieuwkomers, hebben de volkeren van Europa niks te bieden, door hun focus op ‘Rusland’. Het is fascinerend hoeveel invloed Poetin heeft op die ‘gevestigde’ partijen, waar ze in alles het spiegelbeeld willen zijn van onze grondstoffenrijke, militair potente oosterbuur, om het sentiment onder de Europeanen op te zwepen ten bate van oorlog met Rusland, wat een betere verklaring is voor zelfdestructieve keuzes dan dat er een ‘Groot Complot’ is gesmeed. Rusland is ‘fossiele brandstoffen’? Mooi, dan gaan wij voor zon en wind! In Rusland zijn ze niet gediend van Moslim Extremisme? Mooi, dan sluiten wij ze in de armen als onze gekoesterde vrienden! In Rusland zien ze geen brood in ‘LGBT+’-propaganda en ‘sex-change’ operaties op jeugdige leeftijd? Mooi, dan gaan wij er met gestrekt been in! In Rusland houden ze vast aan hun idee dat de Nazi’s een etterende zweer waren, en zijn? Mooi, dan geven wij ze een staande ovatie, en juichen we landen toe die monumenten voor die Nazi’s oprichten, en straten en pleinen naar hen vernoemen! In Rusland gaan ze voor welvaartsgroei, en vragen ze om stevige afspraken om vrede en veiligheid in Europa te kunnen borgen? Mooi, dan slopen wij onze welvaart, en zoeken we naar manieren om in oorlog te geraken! In Rusland kiezen voor het succesvolle model van de ‘Constitutionele Republiek’? Mooi, dan gaan wij voor de promotie van ‘democratie’!
Een tamelijk perverse expressie van ‘Yin/Yang’, die alles weg heeft van een bipolaire stoornis. Dat concept van ‘Yin/Yang’ heeft beslist meerwaarde, als je het kunt zien als ‘Enerzijds/Anderzijds’, de ‘Linker’ en ‘Rechter’ hersenhelften die elk hun eigen bijdrage leveren aan het denkproces. Man en vrouw die samen het gezin vormgeven dat kinderen voortbrengt, en daarbij moeten zien een vruchtbaar evenwicht tot stand te brengen zodat de kinderen groot worden op een manier die hen inspireert om op een volwassen manier het eigen leven in te richten, en niet te blijven hangen in de ‘luierfase’ waarvan dat ‘debat’ in de Tweede Kamer de expressie was. Eén enorme meurende ‘poepbroek’. Een grote, demente, incontinente afgang.
In Duitsland, Frankrijk, het Verenigde Koninkrijk, in de Verenigde Staten en in Israël hetzelfde infantiele beeld. Over het gehele spectrum zijn de politici en hun ambtenaren vergeten voor wie ze werken, wie aan het eind van de dag de rekeningen betaalt, en dat het idee van een overheid is dat het een orgaan is dat de welvaart, het welzijn, vrede en veiligheid bevordert, danwel borgt. In de ‘Vrije Markt’, de ruimte die de overheid niet betreedt, mogen burgers voor eigen rekening proberen hun eigen lot te verbeteren. Dat ‘voor eigen rekening’ is daarbij cruciaal. ‘Skin in the Game’. Mensen die voor de overheid werken hebben geen ‘Skin in the Game’, want het is onze ‘Skin’, ons geld, ons leven, de toekomst van onze kinderen, en ons land. Met een ‘Constitutie’ die de ‘Blob’ in het bestuurlijke centrum disciplineert, is het risico van grote ontsporingen en destructie het kleinst. De stelling dat ‘democratie’ onvermijdelijk leidt tot totalitaire ontsporingen is ook voor mij lastig als vertrekpositie in een discussie over de optimale staatsvorm, indien het vergt dat ik vervolgens autoritaire alternatieven moet verdedigen. Dat is ook niet de strekking van die kritiek op ‘democratie’, en daarin denk ik anders dan Emmanuel Todd die ik eerder opvoerde als iemand met een sombere kijk op onze kansen om het hoofd boven water te houden. Waar hij stelt dat ‘literacy’ maakte dat ‘democratie’ naar behoren werkte, terwijl een toename van het aantal ‘hoger opgeleide’ burgers een bedreiging vormt, omdat zij zich als een ‘elite’ gaan gedragen, zie ik dat patroon wel zoals ik schreef, maar vanuit een andere invalshoek.
In de huidige Tweede Kamer, en elders in de ‘Westerse’ landen, een mengeling van ‘hoger opgeleiden’ en mensen met een geringe opleiding, die elkaar voor het front van de camera vol op de bek slaan, en in het gezicht spugen, omdat de ‘tucht’, de ‘discipline’ ontbreekt van het besef dat hun ‘werkgever’, het volk, behoefte heeft aan ‘leiderschap’ dat uitstijgt boven de uitdaging om de boel bij elkaar te houden, en ‘verbindend’ wegen te zoeken om er electoraal beter van te worden, om door de ‘media’ en ‘Brussel’ op de schouders te worden gehesen, en met een ‘lintje’ naar je volgende post te worden gepromoveerd, waar je mag proberen een nucleaire oorlog uit te lokken. Als we op deze weg voortgaan wordt het janken. En kom me niet vertellen dat ‘Hij/Zij begon’, want het hele circus moet ‘over de knie’! En nu aan het werk!