Jammerjoh

Website voor mensen die niet klagen

Vergeet de campagnes

In Nederland gaan de campagnes voor verkiezingen door tot in het stemhokje.

 

Elk land dat verkiezingen organiseert voor bestuurlijke posten heeft een eigen traditie, een eigen mores, en eigen wet- en regelgeving. U weet waarschijnlijk, vanuit mijn eerdere bijdragen, dat ik een warm pleitbezorger ben voor een 'Constitutionele Republiek' als alternatief voor een 'Democratie'. In een 'Constitutionele Republiek' worden ideaal gesproken ook verkiezingen georganiseerd, maar is de macht van de bestuurder beperkt door de 'Constitutie' die het individu moet beschermen tegen de 'horde'. De 'massa' mag niet het recht hebben om de individuele vrijheid, en de vrije handel, het vrije verkeer, alsmede de vrije mening, te beknotten. Expliciet met inbegrip van het afkondigen van oorlogen tegen andere landen, met als kern respect voor landen en volkeren elders, ongeacht de wijze waarop men daar het bestuur inricht. Dat is aan de mensen in die landen. 

 

Je kunt dus in een land wonen dat niet zo is ingericht, als een 'Constitutionele Republiek', maar meer als een 'Democratie' waar de waan-van-de-dag regeert die het individu dwingt zich te conformeren aan de wil van de 'massa', met eens in de 'X'-jaar een nationale peiling, waarna je er maar het beste van moet hopen omdat jou verder niks meer wordt gevraagd, tot de volgende peiling. In theorie zou het kunnen werken als degenen die we kiezen gedurende hun regeerperiode scherp in de gaten worden gehouden, om daarna op hun 'performance' te worden afgerekend, maar dat is bij lange na niet de praktijk. De praktijk is dat kandidaten zich in de aanloop naar verkiezingen 'presenteren' met een 'uitgedokterd' programma, door 'wetenschappers' (campagne-strategen) toegesneden op wat het volk wil, uitgevent door verkopers die amper begrijpen wat het allemaal concreet inhoudt wat er wordt beloofd, en hoe het op elkaar ingrijpt, 'doorgerekend' door andere 'wetenschappers' die doen alsof er na de verkiezingen geen coalities gesloten hoeven te worden, en het beleid in de folder één-op-één kan worden ingevoerd, stempeltje erop, en mars. 

 

En vier jaar later blijken de mensen waar jij je stem op hebt uitgebracht bezig te zijn geweest met wetgeving rondom de 'stofzuiger'. En hulp aan landen die op zoek zijn naar 'regime change' in Rusland, en oorlog met China. WTF! Waar in het programma stond dat?!? Dat van die 'stofzuiger' was een sneer van Caroline van der Plas, en prompt waren er mensen die haar met een verbale vlammenwerper te lijf gingen op 'X', omdat die wetgeving juist gewéldig was. Minder stroomverbruik, daardoor minder CO2 (sic), stiller. Alleen maar voordelen, toch? Nou, Jodocus: Los van het gegeven dat 'Alles Elektrisch' geacht wordt noodzakelijk te zijn omdat 'Elektrisch' geen CO2 produceert, wat dus 'Wappie-kul' is met een fractie van alle stroom die 'Groen' wordt opgewekt, waar je ook nog steeds volop vraagtekens bij kunt zetten, wil ik graag dat een 'stofzuiger' zuigt. En niet schreeuwend duur is. En best mogelijk dat hij minder stroom verbruikt per tijdseenheid. maar als ik er vier keer zo lang over doe om mijn kamer te zuigen, wat schiet ik daar dan mee op? En wat heeft dat allemaal gekost, die regelgeving? Welke lobby zat daarachter? 

 

Eén van mijn zoons volgt ontwikkelingen in 'Europa' véél beter dan de meeste landgenoten, maar mede daarom zag hij weinig brood in 'stemmen'. Landelijk en lokaal wel, maar niet voor dat 'Europarlement', en dat is een bekend sentiment. Niet alleen bij die groepen die worden afgeschilderd als 'Kinderen van Adolf' door de 'Usual Suspects', die op zoek zijn naar een mandaat voor hun oorlog die moet leiden tot expansie van de NAVO in oostelijke richting, conform de droom van 'Adolf', pervers genoeg. Maar ook ter linker zijde, waar men die 'elite' in Brussel die niet gekozen wordt, maar benoemd na een volkomen diffuse selectieprocedure, met onveranderlijk een groep 'Commissarissen' die uitvoeren wat het 'WEF' en de 'WHO' bedenken als uitkomst, overheerst de scepsis. Afgelopen week had ik ruim de gelegenheid om met een van mijn zoons, zelf onderweg naar de vijftig lentes, te praten, omdat hij niet was 'ingedeeld' (nog altijd geen vast contract na vele jaren, mede dankzij het 'Corona'-beleid), en er moest worden geklust aan zijn huis. En ik vertelde hem waarom stemmen mijns inziens wél nodig was. Waarop hij mij gisteren liet weten tóch te gaan stemmen, op Clare Daly, als één van de weinige 'Europarlementariërs' waar hij vertrouwen in had. Waarop ik hem teleur moest stellen, omdat je haar niet terugvindt op het stembiljet, waarop uitsluitend in Nederland geregistreerde partijen staan. 

 

Waarom was dat zo? Het waren toch verkiezingen voor het 'Europese' parlement? Ja, maar ingericht als een Federatie van landen, zoals in de Verenigde Staten, waar elke staat zijn eigen systeem heeft, en hoe dat leidt tot een 'Congres' dat allesbehalve transparant is, met als eindresultaat feitelijk één partij die daar de dienst uitmaakt: de 'Warparty'. En om te voorkomen dat het in Europa nog verder opschuift in die identieke richting, ook omdat 'Europa' geen 'Constitutie' heeft, moet je met verstand je keuze bepalen, en niet via een 'Kieswijzer', of 'Klaas-Vaak-partijprogramma' vol loze beloften, of op grond van traditie of intuïtie, maar zorgen voor 'Luizen in de Pels' die werk maken van wat écht belangrijk is. Ik heb hem, net als de lezers hier, gewezen op 'Meer Directe Democratie' als een veelbelovend alternatief, en een goede 'trackrecord', maar waar het mij vooral om gaat is dat mensen begrijpen dat al die campagnes en holle retoriek in vileine 'debatten', vormgegeven door belanghebbende 'omroepen', niet veel meer zijn dan de verpakking, die morgen bij de afvalverwerking ligt. Laten we er nu vooral voor zorgen dat we er over vier jaar nog zijn. 

Go Back

Comment