Maak het niet onnodig duur, zwaar en ingewikkeld.
In mijn bijdrage van gisteren, op het Nederlandse gedeelte van dit blog, werkte ik toe naar een anecdote over een voorval dat héél anders had kunnen eindigen. Na een introductie over ons mooie land met al die prachtige fietspaden, en het 'schoon', ook in de Randstad, waar ik woon. De impliciete boodschap was dat we, als BV Nederland, geld, menskracht en aandacht wegzogen van het budget voor 'onderhoud', teneinde Rutte's NAVO-feestje te kunnen beveiligen, verslavingszorg en vluchtelingenopvang in dichtbevolkte steden te kunnen inrichten, waarbij kapitale panden worden vrijgemaakt voor dat doel. Om nog maar te zwijgen over het brandend houden van die oorlog met Rusland op het grondgebied van Oekraïne.
'Duurzaam' verwijst naar 'onderhoudsarm', een lange levensduur, zonder functionele degradatie. Ik schreef in die bijdrage ook over mijn 'smartwatch', een extreem complex stukje techniek, waarvan ik hoop dat het lang meegaat, want als er voor mij belangrijke functies uitvallen, kun je dat ding weggooien. Repareren is simpelweg onmogelijk, omdat alles is 'geïntegreerd'. Tegelijk zitten er functies in die ik nooit nodig zal hebben, maar waar ik wel voor betaald heb. Dito met mijn telefoon, mijn diepvries, mijn televisie, mijn auto en mijn 'elektrische' fiets.
Ergens in het verleden heb ik hier wel geschreven over een boot die ik zelf heb gebouwd, conform een bouwtekening. Simpel, licht, verhoudingsgewijs goedkoop en oersterk, en mede daardoor snel, maar geen toeters en bellen. Zij het dat de motor wel een fraai stukje techniek is, maar puur functioneel, en professioneel onderhouden, omdat het vaargebied waar ik met die boot vaar motorpech behoorlijk af kan straffen. Een ander project was de conversie van een afgedankte catamaran naar een 'waterfiets'. Geen bouwtekening. Eigen ontwerp, maar véél te zwaar. Alles functioneerde, en was gebouwd voor de 'eeuwigheid', maar kinderen konden er geen gang in krijgen, en voor volwassenen was het eerder een 'workout' dan een relaxed stukje varen. Dus heb ik die waterfiets weer gesloopt, en er een 'zwemplatform/plezierbootje' van gemaakt, met geïntegreerde zwemtrappen en een elektromotor voor de voortstuwing. En dat is een groot succes.
Wat opgaat voor mijn 'huisvlijt', gaat ook op voor de inrichting van de samenleving, meer dan voor de commerciële producten zoals 'smartwatches' en telefoons, die voor velen uiteindelijk meer een sierraad zijn. Een 'hebbeding', waarbij ze naar de winkel rennen als er een nieuw model uitkomt, ook al hebben ze niks aan de nieuwe 'functies', maar simpelweg om ermee te pronken. Een samenleving die welvarend is zal eveneens de neiging hebben om nergens meer op te letten, en keuzes te maken die 'bevredigend' zijn vanuit een *functioneel* irrelevant perspectief. Esthetiek, comfort en 'decadent', 'opulent'. Het levert fraaie bouwwerken en parken op, oogstrelende Kunst, en zinloze projecten die 'verrassen', maar daarna vervelen. Of de aanschaf van zo'n zinloos ding als de 'JSF', die de F-16 zonodig moest vervangen, die vervolgens weggegeven wordt aan Oekraïne, waar hij blijkbaar nog gewoon mee kan.
Surfend langs de YT-filmpjes kwam ik een reeks producties tegen die gingen over 'recycling', waaronder een video over een groep straatarme Afghanen die van autowrakken weer een volledig functionerende auto maakten door bruikbare componenten te combineren. In mijn jonge jaren bracht ik ook uren door op de 'sloop' op zoek naar onderdelen voor mijn 'Lelijke Eend'. Slopers betaalden voor de wrakken die ze kregen, en verdienden aan de onderdelen die ze weer verkochten. Nu moet je hen betalen, deels al bij de aanschaf van je nieuwe auto in de vorm van een belasting, trekken ze het wrak uit elkaar om het plastic en zekere materialen te scheiden van het metaal, waarna de rest in de 'pers' gaat, en wordt afgevoerd naar een 'recyclingbedrijf' conform de wet. Maar die 'recycling' heeft een ander karakter. Dito waar het anders is als ik bij een winkel vol gebruikte spullen iets koop, inplaats van het 'on line' te bestellen, waarbij dat 'on line' product gemaakt is van 'recycled' materiaal.
Er is geen 'Handleiding' te schrijven voor de optimale keuzes die een samenleving moet maken om niet te verzuipen in de schulden. U zult wellicht argumenten hebben voor het toebedelen van al die miljoenen, en het onttrekken van al die menskracht aan de politiediensten en andere overheidstaken ten bate van Rutte's NAVO-feestje in Den Haag, maar ik zeg dat het weggegooid geld is. U wordt wellicht helemaal warm van zoiets als het 'Songfestival', maar ik zeg dat we daar geen cent subsidie in zouden moeten steken. Niet dat het verboden zou moeten worden, maar laat het aan de 'Markt' over. Professioneel voetbal, compleet met alle beveiliging, of 'Gay Pride' evenementen, groepen die sluizen en wegen blokkeren? Geen dubbeltje. En betalen als ze overlast veroorzaken. Vluchtige feestjes die allesbehalve 'Duurzaam' zijn, horen niet thuis in de begroting van de overheid, want je loopt er als samenleving op leeg.
'Pracht en Praal' is niet zonder meer in alle gevallen verspilling, maar verlies de functionaliteit, en de kosten voor onderhoud niet uit het oog. In het bijzonder als de schulden reeds de pan uit rijzen. De schulden van de overheid, van bedrijven en van particulieren. Durf als bestuurder te vragen waarvoor iets dient, en als uit het antwoord blijkt dat het gaat om iets dat je helemaal niet nodig hebt, schrap het dan, want het is niet jouw geld. Dito waar je als bestuurder doelen en taken voorgeschoteld krijgt die evident geen enkele meerwaarde hebben voor de samenleving. Defensie? Prima! Uitbreiding van de NAVO met het risico op oorlog met Rusland? Oorlog in Afghanistan, Irak, Syrië of Libië? Nee. Dat geld kunnen we beter gebruiken. In het bijzonder als de preoccupatie met al die oorlogen ver van huis ervoor zorgt dat je 'thuis' aan het lot over moet laten.