Jammerjoh

Website voor mensen die niet klagen

Drenkelingen

Wat nou als je slim bent, maar het blijkt slim te zijn?

 

Met slimmigheidjes kom je op de korte termijn vaak best ver. Maar als de 'naakte waarheid' daarna weer zijn lelijke hoofd om de hoek van de deur steekt, en je moet méér slimmigheidjes bedenken, wordt het complex. Er gaat verschrikkelijk veel tijd, energie en geld in zitten om recht te breien wat krom is, en na verloop van nog wat misslagen ga je roemloos ten onder in een moeras van slimme oplossingen, die niks oplosten.

 

Onze 'Intelligente' aanpak van de Covid-19 pandemie blijkt toch niet zo slim. Op papier klopte het als een bus. De modellen van het RIVM waren om van te likkebaarden. Maar de modelmens die als 'maatman' was gebruikt blijkt niet te bestaan, behalve binnen het model en in de statistiek. Logistiek loopt alles in het honderd. De communicatie ziet er gelikt uit, en sluit nauw aan bij de laatste inzichten van 'experts', maar het vertrouwen is weg. Het geld is op. De testcapaciteit is nog altijd om te janken, en terwijl de regering van de kansel roept dat de horeca weer voor vier weken dicht moet, de banken zeggen dat dit keer de kredietverstrekking om vier weken te overbruggen geen vanzelfsprekendheid meer is, oppert het 'Outbreak Management Team' doodleuk dat restaurants misschien tóch wel open kunnen blijven, onder voorwaarden, en ook de verkoop van drugs mag niet in gevaar komen. Ook over elk ander aspect van de 'aanpak' is publiekelijk discussie tussen 'experts', en kakelen politici in hun straatje in de hoop bij de volgende verkiezingen een zeteltje bij te kunnen prikken. 

 

Niet alleen in Nederland woekert het virus vrolijk verder, maar wat ons land onderscheidt van andere landen dat is die claim op een 'slimme' aanpak. Wij gingen even een 'Demo' doen. Onze aanpak was niet onbehouwen, zoals in China, of ongeïnteresseerd en chaotisch, zoals in de Verenigde Staten. Wij hadden de 'wetenschappelijke methode'. Die onder andere dicteerde dat iedereen die een mondkapje droeg een groter gevaar was voor zijn of haar omgeving. Sceptici suggereerden dat er gewoon geen mondkapjes waren. Niet besteld, en geen capaciteit. In Frankrijk is het wantrouwen jegens slimme bewindslieden nu zo groot, dat justitie daar huiszoeking heeft gedaan bij twee 'coronaministers'. Maar wie wil je in Nederland allemaal dagvaarden als je al degenen die dat hebben verkondigd voor de rechter wil brengen? 

 

Ook de 'MH-17 aanpak' was vooral slim. Direct na de ramp was de toon nog kordaat. Er moest een transparant onderzoek komen. De onderste steen boven. Vervolgens sloot Nederland een geheim akkoord met Oekraïne, één van de landen die nog wel het één en ander had uit te leggen, net als Nederland zelf overigens, en kreeg Oekraïne zelfs vetorecht binnen het 'team' dat op jacht ging naar Russische daders. En zo werd de 'onderste steen' begraven, bij een gelijktijdige belofte aan de nabestaanden van 'winstmaximalisatie'. Slim. Maar niet erg intelligent. Belofte maakt schuld, dus moest Nederland aansluiten bij de op een dwaalspoor gebrachte nabestaanden om haar gezicht niet te verliezen. Wat er weer toe leidt dat Rusland de stekker uit de gesprekken heeft getrokken, omdat Nederland uitgaat van haar eigen vooringenomen conclusies, waar men zelf belang bij heeft, en niks wil delen met de Russen, zoals de Russen het nu zien. En met het verstrijken van de tijd zitten we nu in eigen land met een uitzichtloos, schofterig duur 'proces' tegen drie tamelijk willekeurige Russen die zijn uitgezocht door 'Bellingcat', in nauwe samenwerking met de veiligheidsdiensten van de NAVO en Oekraïne, en wil Rusland niet eens meer praten, omdat ze sterk de indruk hebben dat ons land niet eens geïnteresseerd is in 'waarheidsvinding', maar slechts gedaan wil krijgen dat via de rechter de nabestaanden een greep mogen doen in de Russische staatskas. En verder niks.

 

Destijds leek het vermoedelijk slim, ook omdat het de aandacht afleidde van de rol van andere landen en de NAVO als overkoepelende organisatie, die de facto de supervisie had over de militaire kant van de 'Regime Change' operatie in Oekraïne, onder Amerikaanse regie, en de escalatie van de spanningen in dat land, toen bleek dat een deel van dat land geen oren had naar een corrupte 'Chocolade-Koning' en de onfrisse zoon van de Amerikaanse vice-president die de lakens in hun land uit zouden gaan delen. Maar ook hier lijkt het er sterk op dat we de 'Worst of Both Worlds' hebben gekocht. Geen 'Closure' voor de nabestaanden, en geen geld. Sterker nog, een kostenpost voor de Nederlandse schatkist die nu al in de miljoenen loopt, en opengereten wonden en diepe trauma's die vermeden hadden kunnen worden als de 'onderzoekers' gewoon alle kaarten open op tafel hadden gelegd, zonder te streven naar een juridisch titanengevecht om van Rusland geld los te peuteren om het eigen geweten te kunnen afkopen. 

 

Niet alleen omdat onze eigen regering niks had gedaan met 'signalen' dat ook vliegtuigen op grotere hoogte uit de lucht werden geschoten, en zelfs hun vrienden in Kiev niet hadden aangespoord om het luchtruim te sluiten. Maar ook vanwege de hele smerige voorgeschiedenis waar ons land zichtbaar in beeld was als 'relschopper', met als doel de gekozen president en regering in Oekraïne weg te krijgen. En als de 'Covid-chaos' nu voor onrust in eigen land zorgt, omdat hele grote groepen Nederlanders hun complete toekomst voor hun ogen zien verdampen, dan zit ik met dat nare gevoel dat het wel eens tegen 'Den Haag' gebruikt kan worden dat 'democratie' ook kan betekenen dat een 'Choco-Prins' het overneemt in een land, als de zittende regering er een puinhoop van maakt. 

 

Slim, want je kwam er mee weg. Maar niet intelligent, want dan had je geweten dat eerlijk het langst duurt. Hetzelfde verhaal rond de kwestie van censuur. Tom Jan Meeus schreef onlangs de frustratie van zich af in een column, omdat Facebook geen vaart zet achter de censuur van berichten uit de 'Q-Anon'-hoek. Veel te laks, meende hij. Dat kan véél voortvarender. In zijn kijk op de Amerikaanse politiek zijn 'Epstein/Maxwell' en die 'NXIVM-cult' kennelijk onbetekenende rimpels die geen invloed hebben op de besluitvorming, al hebben ze een kaartenbak vol invloedrijke mensen in de kluis liggen, en stroomde het geld uit die hoek binnen. Dat de FBI druk is met de computer van Hunter Biden heeft voor dergelijke columnisten ook niks om het lijf. Maar het lijkt mij niet slim om dat soort berichten moedwillig te onderdrukken, omdat het niet intelligent is, en gemakkelijk in tranen kan eindigen. Je kunt het verzwijgen, onderdrukken, 'spinnen', en zoveel onrust veroorzaken dat het uit beeld schuift, omdat mensen druk zijn met overleven. Maar als het teveel wordt wat je uit beeld probeert te drukken, of die lijken in de kast blijven geweldig stinken, wat doe je jezelf dan aan? Voor wie neem je zo'n risico? 

 

Er zijn historische voorbeelden te geven van succesvolle pogingen om de realiteit verborgen te houden. Feiten die pas veel later naar boven komen, opgedoken door historici, die vervolgens de ontwikkelingen anders 'duiden'. Dat verandert dan niks meer aan die ontwikkelingen. Slechts een enkeling toont nog interesse. De rest haalt de schouders op. Die 'onderste steen' interesseert ze niet meer. Maar in deze tijd is het véél lastiger om ongezien en ongemerkt met een kleine groep 'onderste stenen' te begraven, én het morrende volk tevreden te houden. En het zijn ook niet langer zomaar een paar slimmigheidjes. Het is te groot, te ambitieus, de 'lekken' zitten ingebouwd. En daardoor eindigt slim meer en meer in chaos.

 

In de financiële wereld spreken mensen nu over een 'K-shaped recovery'. Zwaar deprimerend voor de één, en een fris groen nieuw begin in de ogen van de ander. En eigenlijk zie je dat in ons deel van de wereld terug in het hele spectrum. Wanhopig verder bouwend aan het luchtkasteel door de realiteit te verdringen, op wolken vers geperst geld, versus mensen die met twee benen op vaste grond staan, die ze langzaam maar zeker steeds verder weg voelen zinken. Een prachtig, onschuldig voorbeeld, in deze context, was dat 'Google' mij een 'newsfeed' stuurde die mij verwees naar een column van ene Angela de Jong die naar de televisie kijkt, en ons daarna vertelt wat ze gezien heeft. En daar verdient ze geld mee. Hoe? Nou, ze had een column geschreven over collega's van haar in de mediawereld die druk zijn met 'Zwarte Piet'. Kennelijk. Met boven die column de alles verhullende kop: 'Misschien moet iemand hen maar eens vertellen dat we wel klaar zijn met die Zwarte Piet.' En dat dan achter een 'pay-wall'. Welke drenkeling denkt dan bij zichzelf: 'O! Gauw even de creditcard trekken!' We kunnen nu constateren dat iemand het hen verteld heeft dat Angela de Jong klaar is met 'Zwarte Piet'. Namelijk Angela de Jong zelf, in haar column. En dat is, volgens 'Google' dan 'nieuws', en volgens het 'Algemeen Dagblad' ook iets waar ik voor zou moeten betalen, die mening

 

Het lijkt slim, al die showbiz lulkoek terwijl het vloerkleed onder ons bestaan wordt weggetrokken, maar intelligent is het niet. Zelfs niet kunstmatig intelligent.

Go Back

Comment