Jammerjoh

Website voor mensen die niet klagen

Zoeken op dit blog

Schade

Laten we het eens hebben over schade.

 

Vanochtend, 16 mei, werd aangekondigd dat de Ketheltunnel, wegens personeelsgebrek, afgesloten was voor het verkeer. Na de spits vond Rijkswaterstaat toch iemand om naar de bewakingscamera's in de tunnel te kijken. Hoe groot de economische schade is valt niet te becijferen. Eerder in de week was er onverwacht een enorme chaos op Schiphol door 'capaciteitsproblemen', en werden huldigingen van voetbalteams verplaatst naar het eigen stadion wegens personeelstekorten bij bewakingsdiensten.

 

Alle ondernemers die ik spreek klagen steen en been over personele problemen, nadat velen gedurende de twee voorafgaande jaren noodgedwongen personeel moesten laten gaan (geen verlenging van het contract), of zelfs moesten ontslaan uit vaste dienst. Een groot gedeelte van de stress nu wordt veroorzaakt door de chaos die het gevolg is van problemen bij andere bedrijven, en bij overheidsdiensten. Degenen die niet kunnen leveren claimen overmacht, en weigeren op te draaien voor de schade die ze toebrengen aan afnemers en particulieren. 

 

Schade is, geprojecteerd op de welvaart van een land, een 'drag'. Een remmende factor. Als u schade rijdt met uw auto, heeft het bedrijf dat de schade moet herstellen werk. Bent u voor die schade verzekerd, dan hebben employees van de verzekeraar, en eventuele tussenpersonen, werk. Maar er wordt niet iets nieuws geproduceerd. Wat er al was wordt hersteld. Als u uit eigen zak moet betalen voor die schade, dan is dat geld besteed, en kan het niet nog eens worden uitgegeven. Voor u persoonlijk is het een rem op uw 'potentie'. U wordt niet welvarender, maar een stukje armer. 

 

'Kringloop-economen' halen de schouders op. Ze zien de werkgelegenheid als gevolg van die schade als positief, en richten zich op de 'omloopsnelheid' van het geld als graadmeter voor de gezondheid van de economie. Het schadeherstelbedrijf, en de mensen die werken bij de verzekeraar, hebben immers 'werk'? Door die bril bekeken is schade juist een geweldige opsteker voor de economie. En door die bril bekeken was de corona-pandemie (of liever het beleid waardoor alles krakend tot stilstand kwam), en is het sanctie-beleid tegen Rusland en uiteenlopende andere landen, maar ook de oorlog in Oekraïne, en alles wat daar mee samenhangt, en alle wanbeleid van de overheid, een ware zegen voor de economie. Ik bestrijd dat.

 

De problemen op het personele vlak nu, in Nederland en elders in de westerse wereld, zijn geen bewijs voor economische groei. Sterker nog, veel mensen die nu werk hebben zijn niet eens bezig met repareren, maar met dat wat nog functioneert kapot te maken. Zonder zelf te beseffen dat ze puur destructief bezig zijn. Sterker nog, als ze hun werk goed doen, conform hun taakopdracht, dan worden ze er riant voor beloond, en maakt het bedrijf waarvoor zij werken meer winst dan ooit, of krijgt de partij die hen op pad stuurde om elders de boel plat te bombarderen meer stemmen. 

 

In eerdere bijdragen heb ik wel eens het volgende voorbeeld gegeven: Een bedrijf dat gevels reinigt doet zijn werk uitstekend. Maar op zeker moment zien alle gevels er picobello uit, en zijn de graffiti-kunstenaars zozeer ontmoedigd dat ze er de brui aan geven. Daardoor kijkt dat bedrijf in een diep zwart gat, omdat er geen opdrachten meer binnenkomen. De 'oplossing'? Zelf graffiti-spuiters betalen om gevels te bekladden. Economisch puur destructief, vanuit mijn kijk op de economie, en zoals Adam Smith en de 'klassieke' economen er tegenaan keken, want de 'Wealth of the Nation' raakt achterop. Maar 'Kringloop-economen' zien het probleem niet. Geniaal! Niet helemaal legaal wellicht, maar prima voor (hun idee van) de economie. 

 

Langs diezelfde route is de productie, het transport, en de distributie van drugs een geweldige opsteker voor de 'Kringloop-economie', en vandaar ook dat westerse landen hun rekenmethode voor het bepalen van het nationale 'GDP' hebben aangepast om criminele activiteiten als een grote, dikke, vette 'Plus' bij te kunnen schrijven, terwijl Adam Smith en ondergetekende het beschouwen als een 'drag'. Als een grote, dikke, vette 'Min'. 

 

Parasieten zijn in de natuur niet louter schadelijk. Maar als het organisme dat ze nodig hebben om zichzelf te voeden sterft, zijn zij ook gezien. Mensen die de kost verdienen als medewerker van een schadeherstelbedrijf, of functionaris van een verzekeraar typeren als een 'parasiet' helpt niet als je op zoek bent naar begrip wanneer je waarschuwt voor de last van niet-productieve sectoren in de economie. Ik hoop dat u begrijpt dat ik er allerminst op uit ben om u te schofferen. In de praktijk is het nog niet zo eenvoudig om klip-en-klaar te wijzen naar iemand en uit te spreken dat diegene een 'BullShit-Baan' heeft. 

 

Er zijn mensen die zelf weten dat niemand hen zou missen als ze weg zouden vallen uit een organisatie, en die innovatief te werk moeten gaan om ervoor te zorgen dat ze niet ontslagen worden. Verreweg de beste manier is zorgen voor 'politieke vrienden', die kunnen zorgen voor wetgeving. Wetgeving die dicteert dat er een controleur dient te zijn die de controleur controleert. Plus een weelde aan administratie, die gecontroleerd, geadministreerd, en gearchiveerd dient te worden, waarvoor databases moeten worden aangelegd, waarvoor serverruimte moet worden gecreëerd, die moet worden onderhouden. En voor je het weet hangt er aan één 'Brugwachter' (tunnel-employee) een complete orgie aan 'nietsnutten'. Elk van hen beter betaald dan de 'Brugwachter' (tunnel-employee). Daarbij komt dat je door alle wet- en regelgeving niet zomaar iemand 'van de plank kunt trekken' om op 'de knop' te drukken als de brug open moet, of de tunnel dicht. Die man of vrouw moet 'geschoold' zijn, en geselecteerd op grond van in de wet vastgelegde criteria. Sekse is belangrijk. Seksuele voorkeur. Leeftijd. Kleur van de huid. Het moet geadministreerd, gecontroleerd en gearchiveerd worden. 

 

Aan het 'gelul' over de sluiting van die Ketheltunnel, op de televisie, in de kranten, in vergaderingen, en bij 'meldkamers', hebben zoveel mensen geld verdiend, dat je er met gemak een heel leger tunnelbewakers van had kunnen betalen, en dik geld over had gehouden voor belangrijke investeringen. Dat is dan los van de directe economische schade als gevolg van die sluiting zelf. 

 

De ene na de andere bank, investeerder, en meer 'klassiek' denkende econoom ontdekt dat de 'sancties' tegen Rusland niet het effect hebben dat de 'Kringloop-meute' ervan verwachtte. Sterker nog, dat de chaos in ons deel van de wereld die er het gevolg van is, waardoor iedereen 'werk' heeft, omdat alles in het honderd loopt, ons de kop gaat kosten als we kijken naar de welvaart. We zijn nog láng niet zo ver dat we begrijpen wat Jan Schaefer's onvolprezen: 'In gelul kun je niet wonen' in praktische zin betekent, maar daar gaan we achter komen. Het wordt een extreem pijnlijke les, zo valt te vrezen. De kosten die ondernemers nu moeten maken om de consequenties van het wanbeleid van de overheid te compenseren verhalen ze op de klant. Dat leidt tot de inflatie die al niet meer te stuiten is. En daar komt dan bij dat de 'sancties' die de overheid heeft opgelegd aan leveranciers van grondstoffen, halffabrikaten en eindproducten, die essentieel zijn voor het overeind houden van de échte economie, de prijzen door het dak jagen.

 

De Roebel is sterker dan ooit. Productieve landen nemen maatregelen om de eigen bevolking te beschermen tegen parasieten. 'Supply-Chains' zijn wereldwijd onherstelbaar beschadigd. En in het westen reageren we door flink te investeren in meer 'Gelul', en in dingen die 'BOEM!' zeggen, om zo nog véél meer schade te veroorzaken. De dame die we hebben aangesteld om ervoor te zorgen dat het financieel niet compleet uit de klauw giert in ons land maakt zich druk over de terugkeer van het programma 'VI' en Johan Derksen op de buis. Een programma waar ze zelf eerder 'nog nooit van gehoord had'. Die hele show bezorgt voor- en tegenstanders van Derksen en zijn kornuiten enerzijds, en de politica anderzijds, ook weer 'werk'. Maar het houdt de kachel van ons land niet brandend. 

 

Nog niet eens zo héél erg lang geleden begreep iedereen in Nederland meer van economie dan nu, ondanks een (gemiddeld genomen) lager opleidingsniveau, omdat iedereen was doordrongen van het 'Schadebeginsel'. Gekoppeld aan individuele verantwoordelijkheid. 'Als je iets stuk maakt, ben jij op slag de 'eigenaar', en moet je betalen'. Door schade meer en meer over te hevelen naar het collectief, liep het gierend uit de klauw. Bepaalde schades die niet 'toegewezen' kunnen worden, omdat ze een 'lotsbeschikking' zijn, moet je bij voorkeur collectief afdekken. Maar dat hele principe hebben we verlaten, en ingeruild voor een systeem van administratieve willekeur en corruptie, waardoor je niet eens meer weet waar je voor verzekerd bent, en bij welk loket je moet zijn om schade te verhalen. In mijn vorige bijdrage schreef ik over 'Defensie'. Een collectieve verzekering om het land te beschermen tegen een agressor. Op het moment dat die investering wordt gebruikt om 'pro-actief' wereldwijd militair in te grijpen, is het hek van de dam. Toen daar in 2008 bovenop kwam dat we de frauderende banken moesten redden, en er niemand verantwoordelijk werd gesteld voor die fraude met 'Credit Default Obligations', omdat alle bestuurders, controleurs, administrateurs en beheerders tonnen boter op hun hoofd hadden, begaf de dam het ook. 

 

Over de hele linie zien we nu hoe de parasieten het kaalgevreten kadaver van een welvarende samenleving achter zich aan sleuren, terwijl ze in toenemende mate elkaar de hersens beginnen in te beuken. Inplaats van nu radicaal, en rationeel, de tering naar de nering te zetten, en terug te keren naar de basis, doen we echt alles fout wat we maar fout kunnen doen, als herstel van de welvaart het doel zou zijn. Daarom houd ik op mijn blog ruimte voor de mogelijkheid dat er lieden in leidinggevende posities zitten die herstel van de welvaart als streven onbespreekbaar vinden. Verdeeld over 'Zwevers' die al doende de 'Planeet' hopen te redden, terwijl ze exact doen wat ze niet zouden moeten doen, als ze er nog eens goed naar zouden kijken. Zoals overschakelen op LNG, en oorlogen uitlokken en aanwakkeren. En anderzijds cynici die op zoek zijn naar meer voor zichzelf, waardoor er voor de rest (voor u en voor mij) niet genoeg overblijft om de welvaart weer op het oude niveau te brengen. Sterker nog, er moet nog véél meer worden 'verminderd', 'bezuinigd', 'omgebogen' en 'ingeleverd' om hen nog rijker en machtiger te maken dan ze al zijn. Maar verreweg de belangrijkste groep die het verziekt voor ons allen is gewoon incompetent. Ze zijn 'Chef' van de 'Brugwachters', met verantwoordelijkheid over de controle, ook op de controleurs, de administratie, de archivering, en het onderhoud aan de 'servers', maar ze weten niet wat 'Open' en 'Dicht' bij de knop op het bedieningspaneel betekenen. Hoe een 'server' werkt weten ze ook niet, en hun eigen administratie hebben ze uitbesteed, net als de zorg voor de kinderen, wegens tijdgebrek, omdat het vergaderen al hun tijd opvreet.

 

Bij de 'Dames' van 'GoedeMorgenNederland' waren twee dure lobbyisten te gast. De onvermijdelijke Han ten Broeke, en Menno Snel, voorzitter van de gaslobby 'NOGEPA' (Nederlandse Olie en Gas Exploratie en Productie Associatie), die aankondigde dat er een naamsverandering aan zat te komen, 'Element-NL', om ervoor te zorgen dat ze ook in de toekomst nog konden parasiteren.

Wereldgoal

Er zijn mensen die verzot zijn op oorlog.

 

Het oefent een onweerstaanbare aantrekkingskracht op hen uit. Daarbij denkt u wellicht uniek aan de (meestal) mannen die visioenen hebben van hun eigen heldendaden terwijl zij zich schietend een weg banen door de vijandelijke linies. Maar zo eenvoudig is het niet. Ook het soort mensen dat we terugzien in gewelddadige relaties als slachtoffer, maar weigeren de relatie te verbreken, of die na een breuk weer een nieuwe partner vinden die hen misbruikt en mishandelt, vallen in die categorie. 

 

We hebben het over een niet direct eenduidige pathologische conditie. Er zit iets niet helemaal lekker op elkaar geplakt in hun bovenkamer. Bepaalde leiders die goed voor zichzelf zorgen, en uit de buurt blijven van oorlogen als militair, zien hier een mooie mogelijkheid in om die oorlogszuchtige types tegen elkaar op te zetten, en er een 'slugfest' van te maken. Het betreft manipulatieve mannen en vrouwen die zich omhoog 'ellebogen', waarna ze zich om een boodschap laten sturen door de moordzuchtige meute, die met vlaggen loopt te zwaaien en gemesmeriseerd steunbetuigingen uitbraakt voor deze of gene 'kampioen'. 

 

Het fenomeen zien we ook terug bij sportwedstrijden, waarbij de meute op voorhand niet geïnteresseerd is in het aanschouwen van een mooie wedstrijd, of een individuele topprestatie, maar juicht voor een 'merk'. Een bepaalde 'club', een 'land'. Dat Oekraïne het 'Songfestival' zou winnen was een uitgemaakte zaak, en onderstreept dat het spektakel wel een 'Festival' is, maar niets te maken heeft met 'Song'. De deelnemers, noch de fans, zijn zich er bewust van dat ze staan te juichen voor oorlog. Als je het hen op de mens af zou vragen, begrijpen ze absoluut niet waar je het over hebt. En het gros is ook niet geschikt om kanonnenvoer te zijn op het feitelijke slachtveld. De gedachte alleen al! 'Getsie!' Toch is dat hun functie, en leggen ze zich erbij neer, of ze vinden het heimelijk wel 'spannend'.

 

Oorlog is de voortzetting van diplomatie (politiek) met 'andere middelen'. Dat leerde de strateeg Clausewitz. Als oorlog uitbreekt, heeft de diplomatie (politiek) gefaald. In talloze eerdere bijdragen over de relatie tussen de NAVO en 'de rest', al ver voor 'Oekraïne', hamerde ik er van mijn kant op dat de NAVO hopeloos faalt in haar opdracht om het 'slot op de deur' te zijn. Van een (tenminste in naam) defensieve organisatie, groeide die militaristische organisatie uit tot een 'assertieve', op expansie van het eigen domein gericht monster. Tot de tanden bewapend, en overtuigd van de eigen 'exceptionele' kwaliteiten, toegejuicht door de op oorlog beluste meute die in het westen gaandeweg de overhand kreeg. Het is belangrijk dat u begrijpt dat de NAVO niet een eigen leger heeft. Het heeft de beschikking over militairen van lidstaten, die de organisatie naar eigen inzicht richting slachtveld kan dirigeren. Het is in die zin daarom geen militaire organisatie, maar een militaristische organisatie. Inzicht in militaire aangelegenheden is niet vereist. Je moet alleen opgewonden raken zoals een 'Groupie' smelt in de buurt van een favoriete artiest.

 

Dat Rusland, en niet alleen Poetin, minstens sinds 2008 gevraagd heeft om diplomatie een kans te geven, en te stoppen met de uitbreiding van de NAVO, in strijd met eerdere afspraken, is onomstreden waar. Dat de NAVO diplomatie geen kans wilde geven, en de organisatie zich gaandeweg ook boven de autoriteit van de VN-Veiligheidsraad plaatste, kan onmogelijk worden tegengesproken. 

 

De NAVO ziet politiek primair als een stuk gereedschap voor intern gebruik. De organisatie is zich er terdege bewust van dat de burger wil horen dat oorlog onvermijdelijk was. Wat net zo goed geldt voor de landen met wie de NAVO een conflict heeft, of hoopt uit te lokken. Rusland viel Oekraïne binnen, en verdedigde dat door te wijzen op de 'Dovemansoren' van de NAVO. En omdat de NAVO ook niet meer luistert naar de 'Rijdende Rechter' (de VN-Veiligheidsraad), werd een conflict onvermijdelijk. 

 

Burgers in de NAVO-landen zijn geconditioneerd om elk gewapend optreden van 'hun' NAVO te bezien door de bril van 'defensie'. In Nederland werd het 'Ministerie van Oorlog' in 1959 het 'Ministerie van Defensie'. De 'Balletje-Balletje-truc', die niks veranderde aan de taakomschrijving, betreft niet slechts die 'optische' verandering, wat meer een 'PR-verhaal' is dan iets anders. Maar daarnaast kregen we ook te maken met het 'Artikel 5'-besef. Bij 'Defensie' denkt iedereen aan een situatie waarbij een land wordt aangevallen, en dan van zich af slaat. Maar door 'Artikel 5' werd het een collectieve verplichting, waardoor 'Defensie' juist eerder veel minder duidelijk werd. 

 

Die verplichting om te leveren als één land wordt aangevallen, faciliteert een beleid van de NAVO gericht op het aanmoedigen van extremisme in één land. Als dat land vervolgens wordt aangevallen, is iedereen 'aan de beurt'. Door de NAVO uit te breiden met landen die nog een appeltje te schillen hebben met de buren wordt de kans op oorlog navenant groter. En dat betaalt zich nu uit. Vooral sinds de NAVO de vleugels uitsloeg tot ver buiten het 'Noord-Atlantische' verdragsgebied, nadat de Sovjet-Unie de geest had gegeven. De organisatie was oorspronkelijk opgericht om Europa en de Verenigde Staten tegen de Sovjet-Unie, met haar 'satellietstaten', te beschermen. Maar toen die dreiging wegviel, viel ook het bestaansrecht voor die organisatie weg. De NAVO vond zichzelf opnieuw uit door de promotie van 'R2P' (Responsibility to Protect). 

 

Het concept is sympathiek. Maar de uitvoering is dat niet. En dat was met opzet. De promotie van 'R2P' kreeg vleugels door een bloedig conflict tussen 'Hutu's' en 'Tutsi's' in Rwanda. Dat was inderdaad een gruwelijke ontsporing, maar inmiddels weten we dat NAVO-landen daar direct bij betrokken waren, en een knap scheve schaats reden. De NAVO gaf dus de voorzet aan zichzelf, om vervolgens te scoren in een leeg doel. Wereldgoal! 

 

Wat 'R2P' mogelijk maakte, was dat het niet langer nodig was dat een lidstaat werd aangevallen. Een lidstaat kon een 'Land, of Bevolkingsgroep in Nood' aanwijzen, en de wapens laten spreken. Aanvankelijk als een functie gekoppeld aan het oordeel van de VN-Veiligheidsraad, maar dat station werd vervolgens overgeslagen. De NAVO oordeelde meer en meer autonoom, en niet zelden in strijd met besluiten van de VN-Veiligheidsraad. Naast openlijk gewapend optreden betrof dat ook meer en meer 'Regime Change'-operaties, met als excuus dat landen die niet 'democratisch' waren recht hadden op en wisseling van de wacht. Daarbij schroomde de NAVO niet om democratisch gekozen regeringsleiders te verwijderen, zoals in 2014 in Oekraïne, omdat die regeringsleider niet de normen en waarden van de NAVO omarmde. 'Democratie' heeft in die lezing niets (meer) te maken met het electorale mandaat. Iets wat ook binnen de NAVO-landen zelf steeds beter zichtbaar wordt. 

 

Na de 'Regime Change' operatie in Oekraïne begon de NAVO met het exploiteren van dat land, onder andere via de inrichting van 'Biolabs', en het 'oppompen' van de militaire capaciteit om gebieden die bij de 'Regime Change' operatie buiten bereik waren geraakt, met geweld terug te veroveren. Het akkoord van 'Minsk' dat de suggestie moest wekken dat de NAVO niet onwelwillend tegenover een 'minnelijke schikking' stond, waarbij de burgers in die regio's zeggenschap kregen over de toekomst van die gebieden waar zij woonden en werkten, werd door de NAVO gezien als een manier om tijd te winnen terwijl de militaire opbouw voortvarend ter hand genomen werd. Tevens zag men dat akkoord als een manier om buurland Rusland, dat niet blij was met die coup van 2014, en het vooruitzicht van verdere uitbreiding van de NAVO, zand in de ogen te strooien.

 

De ironie is nu, dat Rusland uiteindelijk een beroep deed op dat door de NAVO gelanceerde principe van 'R2P' om de belegerde Donbas te hulp te schieten. Rusland erkende de DPR en de LPR als autonome gebieden, die niet veilig waren onder het openlijk Russofobe bewind van de door de NAVO geïnstalleerde regering in 'Kiev', en met het vervolg zitten we nu opgescheept. Het probleem lijkt mij evident. Als je het principe van 'R2P' omarmt, zonder wettelijk kader of centrale autoriteit, kan elk land dat zich geroepen voelt om protectie aan te bieden daar gebruik van maken. Dat 'Kiev' acht jaar lang de Donbas bestookte, nadat een serieuze burgeroorlog in 2014 uitliep op een bloedneus voor 'Kiev', is goed gedocumenteerd door de OCSE, ook al werd er geen ruchtbaarheid aan gegeven. En toen op 17 februari het aantal inslagen weer exponentieel opliep, was het een invitatie aan het adres van 'Moskou' om te laten zien dat hun 'Rode Lijn' ook daadwerkelijk een 'Rode Lijn' was, of dat die 'Russische hond' alleen maar kon blaffen. 

 

Mijn stelling is dat 'Moskou' hoopte dat oorlog vermeden kon worden, maar dat ze er wel klaar voor waren. En dat 'Moskou' wil laten zien dat het iets anders verstaat onder 'R2P' dan de NAVO. Waar de NAVO typisch binnen komt walsen met een maximum aan 'Firepower', zich meester maakt van de administratieve centra in een land, gevolgd door een tsunami aan ideologen die de bevolking het belang van westerse normen en waarden bij moeten brengen, om het land of gebied daarna te verlaten en iedereen aan zijn of haar lot over te laten als het strategische nut van het land is komen te vervallen, wil 'Moskou' de harten en geesten van de bevolking veroveren door hen ervan te doordringen dat Rusland een 'Goede Buur' is. Iemand met wie je kunt praten. Vandaar niet 'Oorlog', maar 'Speciale Operatie'.

 

Daarmee zeg ik allerminst dat er in Rusland geen mensen wonen zoals bij ons, die verzot zijn op oorlog, of dat er onder de westerse fans van dat land geen mensen zijn die 'helemaal warm' worden van een partijtje 'matten'. Maar het land is niet (langer) georganiseerd op die leest. Optisch lijkt het tegenovergestelde het geval, al was het alleen maar door die 'Parades' in Moskou om de overwinning op Nazi-Duitsland te vieren, en te herdenken. Maar de bloeddorst en oorlogslust zit 'm niet in dat soort vertoon. Poeslieve mensen kunnen in een oogwenk uitgroeien tot niets ontziende 'killers'. Uit 'liefde' voor hun 'club', een 'vlag', of een 'meme'. De ene dag sta je tijdens de BBQ gezellig te keuvelen, en de volgende dag bijten ze je kop af, om niks. 

 

Oorlog is niet altijd te voorkomen, omdat er altijd mensen, en landen zullen zijn die over de schreef gaan. Met wie geen land te bezeilen is, omdat hun zelfbeeld, als exceptioneel en superieur, of met ingebouwd opportunisme, botsen met het fatsoen en de wijsheid die nodig zijn om de boel bijeen te houden. De normen en waarden die nodig zijn om mensen bij de les te houden zitten niet in het curriculum dat die ideologen waar de NAVO op vertrouwt zijn verankerd. De NAVO is 'Verdeel, en Heers'. Daarom zaait de NAVO, overal waar ze haar hoofd om de hoek van de deur steekt, 'Verdeeldheid', om onbarmhartig te kunnen 'Heersen'. 

 

Die 'Verdeeldheid' wordt, ten onrechte, omarmd als een blijk van respect voor 'diversiteit'. Intolerante mensen, extremisten van alle denkbare pluimage, zijn voor de NAVO buitengewoon goed bruikbaar als vechtjassen, en ze worden om die reden gecultiveerd en bewapend. Maar een 'White Supremacist' die in de Verenigde Staten mensen 'afschiet' is niet slechter dan een neonazi die in Oekraïne jaagt op Russen. Waar Poetin dat sentiment in het vizier heeft als iets dat bestreden moet worden, voordat we de hele beschaving opblazen, is dat het nastreven meer dan waard. Misschien toch maar eens gaan praten. En die dierlijke impulsen bewaren voor de competities met liedjes, iets met een bal, een raceauto, of iets anders knulligs. 

2 comments

Wagner

Vorige week moesten Russische militairen een poging om de Siverskyi Donets rivier over te steken afbreken, waarbij ze aanzienlijke verliezen leden.

 

Net als bij alle andere significante tegenslagen die de Russen ondervonden, vermoeden analisten met een militaire achtergrond dat de 'Hand van God' (de NAVO) het succes mogelijk maakte. Dat geldt dan zowel de detectiefase, als de tactische voorbereiding, en ondersteuning bij de uitvoering. Openlijk waar het de materiële ondersteuning betreft, en min of meer heimelijk waar het de personele ondersteuning betreft. Waarmee de NAVO aanstuurt op een nucleaire escalatie. Westerse media die als zombies alles opzuigen wat 'Kiev' hen voorschotelt, zoals het AD, vieren die ontwikkeling als keerpunt. Anderen, zoals 'MoonofAlabama', zien iets heel anders. 

 

Een andere operatie van de NAVO, de herovering van 'Slangeneiland', leed schipbreuk. Onbevestigde berichten maken melding van hoge leidinggevende NAVO-militairen uit de Verenigde Staten en het Verenigde Koninkrijk die omkwamen bij die poging. De personele en materiële verliezen waren aanzienlijk. Maar er is de NAVO blijkbaar veel aan gelegen om het strategisch gelegen eiland, dat de aanloop naar Odessa controleert, te heroveren. Bij een nieuwe poging zou een Russische helicopter, die verse troepen aanvoerde, door een 'drone' vernietigd zijn. Oekraïne plaatste beelden van de exploderende helicopter, met hedendaagse 'Wagneriaanse', bombastische muziek omlijst, op het internet. 

 

Grootste succes voor de Russen, bezien vanuit mijn perceptie van de strijd, was de bevrijding van ruim vierhonderdvijftig burgers uit het Azovstal-complex door onderhandelingen. Buiten beeld voor het westerse publiek wemelt het van de interviews met mensen uit Marieopol, waaronder burgers die in die staalfabriek zaten, die de Russen zien als bevrijders. Of tenminste het 'Kleiner Kwaad'. En goed zichtbaar is nu dat 'Kiev' weigert om de militairen, paramilitairen en huurlingen die nog in het complex zitten de vrije hand te geven om zich over te geven. Hun militaire bruikbaarheid is minder dan nul. En waar de wederopbouw van de stad alweer een aanvang heeft genomen, is die staalfabriek een 'lelijke puist'. Waarom 'Kiev' wil dat ze blijven zitten waar ze zitten, zonder voedsel en zonder medische verzorging, wordt door pro-Russische analisten verklaard vanuit het vermoeden dat er tamelijk hooggeplaatste reguliere NAVO-militairen in het complex zitten. En de NAVO doet wanhopig haar best om die 'Hand van God' buiten beeld te houden. 

 

Bij eerdere pogingen om een bescheiden aantal militairen te evacueren, voordat de situatie uitzichtloos werd, werden twee helicopters ingezet die allebei werden neergehaald. De Russen zijn stellig dat daarbij Franse militairen omkwamen, wat ook weer nauw aansluit bij de eerdere pogingen van Macron om een evacuatie te organiseren onder de vlag van de Verenigde Naties, zodat militairen in het complex een vrijgeleide zou worden geboden. 

 

Uiteenlopende politici in het westen eisen dat de oorlog in Oekraïne doorgaat tot Rusland militair verslagen is. In mijn optiek is dat 'wishful thinking'. Als Pasen en Pinksteren op één dag vallen. In het bijzonder als je begrijpt dat de oorlog die nu is losgebarsten niet uniek militair van aard is. Uiteenlopende aspecten van die oorlog waren al opgestart, waarbij de gebeurtenissen in Oekraïne in 2014 in feite de katalysator waren. Lees HIER nog eens, aan de hand van westerse bronnen, waarom er sprake was van een 'coup'. (Dat is een technische term). En opnieuw, zoals bij alle 'Regime Change' operaties die door de NAVO-landen werden geïnitieerd, speelde ons land een rol, daar in de persoon van Robert Serry, die met 'Team-Nuland' het hele proces vormgaf en verkocht. 

 

Rusland zag zichzelf daarvoor als een partner voor Europa, en China, tussen beide 'Powerhouses' in. Na 2014 hield Rusland 'in gedachten' dat Europa zou beseffen dat het best op eigen benen kon staan, meer in lijn met het Franse perspectief voor Europa. En de 'Brexit' versterkte die hoop. Maar ondertussen richtte Rusland zich op China als strategische partner, terwijl Europa zich haast voor hun ogen op het eigen zwaard laat vallen'. Waarom?

 

De Britten en de Amerikanen verliezen, maar hun 'Psyops'-organisaties zijn een 'klasse apart'. Ze kunnen in je laarzen staan te urineren, terwijl ze jou ervan overtuigen dat je droge voeten hebt. Het is 'gelikt'. En ze nemen de burgers een last van de schouders. Die hoeven zelf nergens meer over na te denken. Wat die experts kunnen overstijgt de klassieke propaganda, en is eerder 'Mind Control'. Klassieke propaganda gaat over het versterken van reeds bestaande voorkeuren, zelfs al zijn die in eerste instantie slechts in embryonale vorm aanwezig. Propaganda heeft tijd nodig. Bij 'Mind Control'  lukt het om iemand keuzes te laten maken die radicaal tegen zijn of haar eigen belang in gaan, en zonder een lange 'Lead Time'. Veel meer een hypnotische trance. De wijze waarop we nu, als collectief, de bijl in de welvaart van Europa zetten, op afroep, is niet te verklaren vanuit overtuiging. Iemand die via 'Mind Control' tot een keuze is gekomen onderscheidt zich van iemand die overtuigd is door de absentie van redelijk klinkende argumenten. Discussiëren met een 'Drone' is dan ook zonde van je tijd. Terwijl iemand die door propaganda op een dwaalspoor is gebracht niet zelden juist uiterst strijdvaardig is, en maar wat graag in discussie treedt. 

 

Waar je de 'Biologische' component van deze oorlog moet plaatsen is nog niet duidelijk. In het westen ziet men de ophef die de Russen maken over al die schimmige Amerikaanse laboratoria in Oekraïne, en elders, als klassieke Russische propaganda. Maar zeker sinds 'covid' is de belangstelling voor wat je allemaal kunt met biowapens toegenomen. Niet in het westen, waar men angstvallig het hele thema tracht te onderdrukken. Maar als de voortekenen niet bedriegen dan zijn de Russen van plan om er een groot Tribunaal over op te zetten. Onderdrukken wat daar zal worden gepresenteerd zal wel een enorme uitdaging worden voor de 'Psyops'-organisaties, maar ik erken ruiterlijk dat ik versteld sta van het bereik van die technieken. Wat eerder binnen de samenleving de 'Zombies' waren, 'Spaced Out', geen interesse, is nu voor een groot gedeelte omgetoverd tot een 'Drone'. Wel een mening, en op afroep actiebereid, maar geen benul hoe ze aan die mening gekomen zijn. Of om toe te lichten waarom ze onlangs nog iets héél anders zeiden. De 'Ghost in the Machine', u gebracht door de 4th Psyops Group. Niks geheims aan. Zoals ook die 'Biologische' component, het 'Gain of Function'-verhaal, de voorbereidingen op de pandemie, het digitale gezondheidsbewijs, en al het andere, uiteindelijk zonder veel moeite te vinden is. Maar de 'Drone' en de 'Zombie' doen er niks mee.

 

Het is vooral dat laatste wat maakt dat de mensen die nattigheid voelen het idee krijgen dat het allemaal één groot theaterstuk is, waarin eigenlijk alles 'nep' is. Waarin Poetin en Xi in het 'Grote Complot' zitten, en het allemaal lood om oud ijzer is. Ik ben een verklaard tegenstander van dat idee van een 'Groot Complot' om die reden. Aan de andere kant erken ik dat het verhaal hierboven uiteindelijk meer vragen oproept, dan het beantwoordt. Want waarom zouden al die wereldleiders geen 'Drones' zijn? Beheert en aangestuurd door de 4th Psyops Group? En wie kan mij verzekeren dat al die mannen en vrouwen die zijn geselecteerd voor de 4th Psyops Group geen 'Drones' zijn van een Psyops Group die boven hen is geplaatst? De 'Hand van God'? Het enige antwoord dat ik daar op kan geven, is dat ik voor mijzelf het gevoel heb geen 'Drone' te zijn.  En ik ben ook zeker de 'Hand van God' niet die al die 'Drones' aanstuurt. En waarom zou ik uniek zijn? Hopelijk denkt u er ook zo over, dan blijft er tenminste nog zicht op een samenleving die perspectief biedt, en niet eendimensionaal de dood in de ogen staart, de 'Walkürenritt' van de 'Eindeloze Oorlog'.

2 comments

Gaswapen

De 'Young Global Leaders' die het 'World Economic Forum' heeft voortgebracht, spijkeren de poort die westerse landen verbindt met Rusland en China dicht.

 

In het westen zijn er wel degelijk mensen die zich zorgen maken, maar de media geven hun bedenkingen niet door als ze wijzen op de 'sancties' als oorzaak. In een aantal gevallen handelen bedrijven en organisaties in strijd met de directieven van hun eigen regeringen, zuiver en alleen omdat ze beseffen dat ze anders failliet gaan. Sommige regeringen lijken het vooralsnog oogluikend toe te staan. Andere regeringen jagen op bedrijven die proberen de 'sancties' te ontlopen. 

 

Het is allemaal onderdeel van het 'Big Reset' plan, maar in zijn originele vorm mét China en Rusland als partners. Dat plan erdoor drukken zonder die twee is een waagstuk. De Verenigde Staten dumpen de olie uit hun 'Strategische Reserves' in Europa om een infarct te voorkomen, maar dat is uiteraard geen oplossing voor de langere termijn. De Duitse minister die over het economische beleid gaat heeft er vertrouwen in dat zijn land het zonder Russisch gas kan stellen, komende winter, mits……

 

Mits de zomermaanden worden gebruikt om de bestaande reservoirs tot de rand te vullen voordat het weer omslaat. Mits het lukt drijvende LNG-terminals operationeel te krijgen. Mits het lukt LNG-contracten met leveranciers in andere landen af te sluiten. En mits de Duitsers hun gebruik dramatisch terugdringen. 

 

Geen van die voorwaarden is realistisch. Om de reservoirs vol te krijgen zal Rusland moeten leveren, maar waar Duitsland één van die reservoirs heeft gejat van Gazprom, en gelet op het gegeven dat Rusland nu wel het 'gaswapen', en de levering van elektriciteit inzet om onvriendelijke landen te straffen, is dat nog wel een 'hoofdpijnpuntje'. Het bouwen en aansluiten van nieuwe 'LNG'-terminals in Duitse havens zal wel lukken, als het een nationale krachtsinspanning wordt. Maar hoe veilig zijn dat soort drijvende bommen? Landen die 'LNG' moeten leveren zeggen nagenoeg allemaal dat het ondenkbaar is dat zij in korte tijd hun productie voldoende kunnen opschroeven. Daarbij zullen ook die landen fors moeten investeren om extra capaciteit te scheppen voor het laden van dat gas. En waar komen al die schepen ineens vandaan die nodig zijn om dat gas te vervoeren? Temeer daar schepen onder Russische vlag uit de gratie zijn. Vier inderhaast gehuurde schepen, dat gaat 'm niet worden. 

 

En niet alleen Duitsland is in de markt voor 'LNG'. De verdere prijsstijgingen zullen zeker helpen om Duitsers te motiveren om terug te keren naar de tijden voordat huizen centrale verwarming hadden. Met ijsbloemen aan de binnenkant van het raam van de slaapkamer, en je jas en 'Moonboots' aan in huis. Maar hoeveel steun verwachten die 'Young Global Leaders' in Europa over te houden? Temeer daar 'LNG' nou niet direct goed is voor de 'Groene Plannen'. Maar goed, dat was natuurlijk altijd al een leugen. Het is alleen nu zo 'In Your Face'. 

 

Voorlopig profiteert Rusland leuk van al het 'gedoe'. Evenals de oliebedrijven. Het gaat de EU-landen 195 miljard kosten om (uiteindelijk) van het Russische gas verlost te zijn. Dat is dus alleen die ene kostenpost, en het is een 'raming', in Euro's van nu. Door de gillende inflatie zal het uiteindelijk schreeuwend veel duurder blijken te zijn. En dan zitten we nog met al die andere frivole plannen. Bedenk ook daar dat het plan van de EU uitgaat van een lager energieverbruik, terwijl alleen al die 'LNG'-tankers die in colonne de wereldzeeën bevaren om te zorgen voor gas, en ook olie, dat ons ook niet meer via een pijplijn kan bereiken, het verbruik eerder dramatisch zullen doen toenemen. 

 

Al dit soort plannen wordt u aangeboden door de mensen die de 'IC'-capaciteit midden in een pandemie verminderen, en 'Lockdowns' doorvoeren om te voorkomen dat wat er over is aan capaciteit niet te vol raakt, wat tientallen miljarden heeft gekost. Gelukkig zit minister de Jonge nu bij 'Volkshuisvesting', omdat een blind paard daar geen schade kan aanrichten. Of liever: Niet nóg meer schade. En hebben we in Nederland een 'Young Global Leader' met een financiële achtergrond, eerder minister van financiën, benoemd tot minister van anti-Russische zaken, en de dame die daar zat, die haar hele carrière deed alsof ze diplomate was, hebben we doorgeschoven naar financiën. In 'Young Global Leader'-land is expertise sluitpost, en liever moet je als minister geen begin van verstand hebben van de 'dossiers' die langs komen drijven. 'Iemand' vertelt je wel wat je moet doen, en mars. Gooi je charme, je charisma, je gulle lach, je status als iemand uit een 'minderheid' in de strijd, strooi met geld, en als er iets mis gaat geef je de schuld aan Poetin. Kind kan de was doen.

2 comments

Smile!

In een redactioneel commentaar in NRC werd de vraag voorgelegd of Poetin er zelf nog in gelooft?

 

Op de auteur maakt de Russische president een wat 'uitgebluste' indruk, toen hij op 9 mei het volk toesprak op het 'Rode Plein'. Het is karakteristiek voor de wijze waarop we in het westen tegen oorlog aankijken, en zeker bij NRC. We zijn geconditioneerd om opgewekte, enthousiaste leiders en pleitbezorgers te zien als het over oorlog gaat. Het is immers een waar feest? Oorlog is goed voor de economie in westerse landen, en het verenigt het volk achter de leider, waardoor zijn of haar falende beleid op alle fronten uit beeld wordt gedrukt. Ik denk dat Poetin niet zo'n soort leider is. 

 

Poetin had, in mijn perceptie, liever gehad dat zijn westerse 'partners', zoals hij ze bleef noemen terwijl ze hem in zijn gezicht stonden te spugen, 'Minsk II' hadden uitgevoerd, en woord hadden gehouden toen ze beloofden de NAVO nog geen 'inch' verder uit te breiden na de eenwording van Duitsland. Zijn initiatieven eind vorig jaar waren een diplomatiek wanhoopsoffensief om het gezonde verstand terug te laten keren, en afspraken weer afspraken te laten zijn, akkoorden weer akkoorden, die uitgevoerd moeten worden. Om die reden hadden hij en Lavrov de voorstellen voor een nieuwe Europese veiligheidsstructuur, en de reacties, die niet op de voorstellen ingingen, wereldkundig gemaakt, en niet binnenskamers gehouden, zoals in de diplomatie gebruikelijk. Maar de Amerikanen doen al geruime tijd niet meer aan diplomatie, anders dan 'Gun-Boat'-diplomatie. En de EU stond erbij, en keek ernaar. 

 

Poetin is geen 'smiley' Rutte of Bush. Geen 'Versierder' Biden of 'Feestneus' Johnson. Poetin loopt niet te leuren met zijn gespeelde emoties. Maar hij heeft wel échte, spontane emoties, zoals zichtbaar was toen hij in 2012 de verkiezingen won, ondanks fanatieke pogingen van het westen om hem pootje te lichten. En ik denk dat zijn sombere gemoedstoestand niet de situatie in Oekraïne betreft, maar dat het hem zwaar valt dat hij landgenoten moet vragen het hoogste offer te brengen. Het zijn emoties die je bij westerse leiders niet ziet, en die de cynische redactie van NRC ook niet herkent. Als ik zelf president zou zijn van een land zou ik hetzelfde hebben, beken ik eerlijk. Ver voor dat moment zou ik in het westerse politieke klimaat uiteraard al zijn afgeschoten. Hoe iemand militairen naar een oorlogsgebied kan zenden met veel bombast en strijdkreten, zonder er slaap over te verliezen, of daardoor juist béter te slapen, en de lust te voelen om er een feest van te maken, is mij een eeuwigdurend raadsel eerlijk gezegd. Maar in de gekozen volksvertegenwoordiging van de westerse landen wemelt het van die types, en de media zijn er ook mee afgevuld. 

 

Met die oorlog gaat het nog steeds goed, afgezien van de doden. En het gegeven dat Poetin's uitgesproken droom om te worden herkend als de gangmaker van een Euraziatische handelsgemeenschap, hem dreigt te worden ontnomen. De NAVO wilde deze oorlog. Lees even wat de woordvoerder van het Witte Huis, John Kirby, op de nieuwszender van Fox deelde met het Amerikaanse volk:

 

'One, the Biden administration was flowing in weapons well before the invasion. The first billion dollars that the president committed to Ukraine did include lethal assistance. And that was before Putin decided to move in. Plus, we were very open and honest about what we were seeing the Russians do. And then the last point, which I don’t think we keep in mind as much as we should, Neil, is the training and effort that went into getting the Ukrainians ready for this kind of war over the last eight years. The United States, Canada, Britain, other allies really helped train the Ukrainians in small unit leadership, command and control, operational maneuver'.

 

Acht jaar lang, vanaf de 'Nuland-coup' van 2014 tot februari dit jaar, hebben ze naar dit moment toegewerkt. Ze waren niet 'open en eerlijk' over wat ze de Russen 'zagen doen', zoals Kirby het afschildert, want gedurende die acht jaar heeft Poetin Hemel en Aarde bewogen om 'Kiev', en de Europese regeringsleiders te verleiden om deze waanzin te stoppen, en 'Minsk II' uit te voeren zoals was overeengekomen. Merk ook op dat in die acht jaar Porochenko nog plaats moest maken voor Zelensky, en we nog vier jaar Trump hebben gehad, maar dit Amerikaans/Britse/Canadese (NAVO) project stond op rails. En dit voorjaar moest het gebeuren, als 'sequel' van de Covid-pandemie, op weg naar 'Build Back Better', omdat de dominante Dollar/Euro-economie op instorten staat. Zelensky verkocht zijn ziel, keerde zich af van 'Minsk II', eiste toelating tot de NAVO, begon over het maken van een atoombom, en zijn troepen begonnen met schieten op 17 februari, nadat de Russen op de 16e niet in actie kwamen, zoals de NAVO-landen Poetin min of meer hadden opgedragen. Daarop gooide Poetin de handdoek in de ring, stopte de diplomatie, en een week later was het 'feest' voor zijn Angelsaksische 'partners'. De Bonanza voor de wapenfabrikanten, die de farmaceuten aflosten als 'zwart gat' waar ons geld in verdwijnt. Maar voor Poetin was het een sombere ontwikkeling. 

 

Daarmee zeg ik niet dat het Poetin en Rusland volledig heeft overvallen. En meer en meer commentatoren die nu toch nattigheid beginnen te voelen, wijzen erop dat Rusland nog steeds terreinwinst boekt, en al héél veel bezet houdt. Dat de Zee van Azov nu de facto een Russische binnenzee is, en dat de watertoevoer naar de Krim in 'Fase 1' weer is hersteld. Daarnaast 'vermalen' de Russische raketten, de Russische artillerie, en de Russische tanks hele legereenheden van Oekraïne. De redacteur van NRC zou de hele dag met een lach van oor tot oor rondlopen, maar ik zelf zou in Poetin's plaats net zo bedrukt zijn als hij. Gebukt gaan onder het verantwoordelijkheidsbesef, en strijdend met mijn geweten. Ander karakter. En als je, zoals die redacteur van NRC doet, 'lichaamstaal' wil kunnen lezen, dan zul je aanzienlijk meer bagage mee moeten nemen dan de vaardigheid om 'copy/paste' over te nemen wat al 'veilig' is voorgekauwd in andere publicaties. 

 

Soms is een oorlog onvermijdelijk. Dan heb ik het niet over Nederland en Afghanistan, Irak, Syrië en Libië, of de oorlogen in Indonesië en Korea na de oorlog. Als je sinds 2008 waarschuwt voor ongezonde ontwikkelingen in Europa, en je 'partners' vraagt om zich aan hun afspraken te houden, en om te blijven praten, maar ze steken een middelvinger naar je op, spugen je nog een keer extra in je gezicht, beschrijven je land als een 'benzinestation', terwijl ze zich bemoeien met binnenlandse aangelegenheden en naar eigen inzicht sancties afkondigen, niet gedragen door de VN-Veiligheidsraad als het hoogste orgaan in de wereld, dan weet je dat je eigenlijk alleen nog enige inspraak hebt in het moment. En dat een relatief kleine oorlog nog de potentie heeft om iets verschrikkelijks te voorkomen. 

 

Maar onmiddellijk escaleerde de NAVO met 'sancties uit de Hel' die voor de hele wereld duidelijk maakten dat je geld niet veilig is als het op een westerse rekening staat, of in Dollars of Euro's is genomineerd. Europa pleegt economisch zelfmoord, en bevestigt dat het de hoer van de Verenigde Staten wil zijn, in het 'Huis van Davos', met alle consequenties voor de bevolking. De NAVO heeft, bij monde van haar Angelsaksische meesters, al kenbaar gemaakt dat ze deze strijd gaan rekken tot Rusland kapotgemaakt is, en Poetin is vertrokken. Er is nu dus al helemaal geen haast meer bij, en onnodig risico nemen heeft geen zin. Het komt er nu op aan verse ladingen wapens te vernietigen, transport per trein van het westen naar het oosten onmogelijk te maken, en omsingelde militairen uit te hongeren, of met artillerie en raketten te beschieten tot ze zich overgeven, of dood zijn. En dat zijn allemaal jonge mensen die zoveel beter de velden in hadden kunnen zaaien, voor de klas hadden kunnen staan, of werk hadden kunnen maken van hun medische opleiding, anders dan in Amerikaanse laboratoria te zoeken naar een opvolger van covid. 

 

Daar komt bij dat de strijd bijna openlijk is opgerekt tot een strijd tussen de NAVO en Rusland. En als de geruchten juist zijn dat Polen en Litouwen op het punt staan formeel eigen militairen naar Oekraïne te sturen, onder het mom van wéér zo'n notoire 'vredesmissie', dan kon het wel eens snel uit de klauw lopen. 

 

De ironie is, dat die redacteur stelt dat het Russische volk recht heeft op de feiten. 'SMILE!' Wat een extreem wrede grap!

0 comments

Overtuigd

Hoe kan ik jou overtuigen?

 

Er zijn verschillende kwaliteiten op het niveau van de bewijslast. Zelfs het 'onomstotelijke' bewijs is niet onfeilbaar. Er kan mee gerotzooid zijn, of aspecten die van belang zijn werden over het hoofd gezien. Als er meer 'dimensies' zijn dan de drie, of vier, waar we vanuit gaan, kan iets waar we het allemaal over eens zijn dat het 'waar' is, in praktische zin 'onwaar' blijken te zijn, en moeten we ons hele wereldbeeld herzien. 

 

Afgelopen week was ik bij een begrafenis van een lid van de (uitgebreide) familie, die aan covid was overleden. Gevaccineerd en geboosterd, zonder 'onderliggend lijden'. Maar de dame in kwestie zou over enkele weken honderd geworden zijn. Ik kan het opvoeren als anekdotisch bewijs in een betoog waarin ik stel dat de vaccins niet vaccineren, anders had ze nog geleefd. En dan heb ik gelijk, zolang we de term 'gevaccineerd' hanteren zoals die voor covid werd gebruikt. Het wemelt van de anekdotes over mensen die conform de normen zijn ingeënt, en tóch covid kregen. Sommigen meerdere keren, zoals ik middels een link in mijn bijdrage van gisteren liet zien. 

 

Door de definitie van vaccineren op te rekken, zodat het ook een profylaxe omsluit, krijg je een oneigenlijke discussie. Bewijzen dat een vaccin wel, of niet helpt, wordt oneindig veel lastiger. Statistieken kunnen uitsluitsel brengen als we genoegen nemen met 'waarschijnlijkheid' als hoogst haalbare bewijs. Is het na de inenting minder waarschijnlijk dat iemand covid krijgt? Of juist waarschijnlijker dat iemand wél covid krijgt, als waar is dat het eigen immuunsysteem minder goed, of zelfs niet meer beschermt? Als de inenting niet zo goed, of zelfs helemaal niet beschermt tegen het kríjgen van covid, kan een vervolgvraag zijn of iemand die is ingeënt dan tenminste wel beter beschermd is tegen een 'ernstig verloop'? Of is ook dat omgekeerd evenredig?

 

Daarnaast, en bepaald niet onbelangrijk uiteraard, is er de vraag hoe groot de kans is dat iemand die zich laat inenten te maken krijgt met ernstige bijwerkingen? Verschillende onderzoeken brengen aan het licht dat eerdere schattingen over de kans op ernstige bijwerkingen, gebaseerd op wat 'experts' zeiden, fors aan de lage kant waren. In het bijzonder als we de risico's van trombose en hartfalen, pas zichtbaar na enige tijd, meenemen. Maar hoe krijgen we het overtuigende bewijs rond? In veel landen is de kwaliteit van het 'volgsysteem', waardoor bijwerkingen zichtbaar worden, erbarmelijk slecht. Daar zijn allerlei oorzaken voor. Per land ligt dat anders. 'Privacywetgeving' kan in de weg zitten. Er was geen geld voor. De organisatie die zich daarmee bezighield hangt van de 'liefhebberij' aan elkaar, en is niet professioneel, met 'politieke' benoemingen van mensen die men een 'functie elders' aan wilde bieden. Of de functionarissen zijn gekocht en betaald door de farmaceutische industrie.

 

Hier op mijn blog heb ik veel geschreven over elk aspect van het beleid rond covid, de 'vaccins', alternatieven die door artsen werden aanbevolen, en door de overheid werden verboden, en de vraag of covid een natuurlijk fenomeen was, een 'lab-leak', of 'biologische oorlogsvoering', cq een 'terreurdaad'. Steeds heb ik benadrukt dat ik geen medische achtergrond heb, en u dus niet kon, niet mocht, en niet wilde adviseren. Terwijl ik mij graag liet overtuigen door mensen die het 'onomstotelijke' bewijs hadden. Mede door de 'data-dump' waar de Amerikaanse rechter de farmaceutische industrie toe verplichte, zijn er nu honderdduizenden pagina's vrijgegeven. Vrijwilligers pluizen die uit op zoek naar informatie over wat men al wist, maar verborgen hield. Over de werking, de bijwerkingen, en de effecten op het immuunsysteem. Al die vrijwilligers worden gedreven door scepsis, wat kan resulteren in de onjuiste interpretatie van teksten of 'data'. Hoe meer mensen er naar kijken, en hoe meer mensen met een bruikbare expertise relevante documenten tegen het licht houden, en uitleggen hoe je iets moet 'lezen' als het 'vakjargon' betreft, hoe beter het is. Voorheen was dat de functie van de onafhankelijke pers, maar die bestaat niet meer waar het de 'zwaarwegende' problemen betreft. De journalisten die uit die mallemolen zijn gestapt, of gegooid, om voor zichzelf door te gaan op het internet, hebben nu al een bescheiden bereik, en als de voortekenen niet bedriegen zal dat bereik binnenkort dicht bij 'nul' liggen.

 

Na de introductie van 'aangepast algoritmes' waardoor kritische geluiden zakten in de 'ranking' bij de gangbare zoekmachines, kwam de openlijke censuur waarbij websites, of privépersonen niet meer te vinden waren. Censuur waarvoor geen wettelijke basis was, of is, maar die werd georganiseerd door 'Public/Private' organisaties waarin geen gekozen vertegenwoordigers zitting hebben. Of, als dat wel het geval is, ze dat aspect van hun taakopvatting niet aan de kiezer voorleggen. Al ontken ik zeker niet dat er kiezers zijn die niks hebben met de vrijheid van meningsuiting, en die feller zijn dan de meest autoritaire geesten in de politiek als het er op aankomt censuur te verdedigen. Aard van het beestje, dat we liever niet horen wat we niet willen horen. 'Laat mij met rust! Houd je mond!'

 

Na de 'filters' en de 'de-platforming' kwam de financiële verwurging. Een groot aantal buitengewoon interessante websites die draaien op donaties werden door 'financiële dienstverleners' al 'Kaltgestellt', zonder opgaaf van reden, en dat aantal groeit nog steeds. Dat is dan naast websites die helemaal van het internet zijn gewist in sommige landen, omdat ze in handen zijn van Russen die niet onwelwillend staan tegenover Poetin. En ik las in de Telegraaf een 'juichbericht' over 'hackers' en 'journalisten' die in Rusland op 'Lenta-ru' de 'content' hadden overgenomen en eigen berichten hadden gepubliceerd die model staan voor kwaliteitsjournalistiek zoals de Telegraaf het graag ziet: 'Vladimir Poetin is veranderd in een zielige, paranoïde dictator'. En ook elders hadden de journalistieke vrienden van de Telegraaf berichten achtergelaten die in mijn ogen nog niet naast journalistiek hebben gelegen, maar pure, onversneden getuigenis-propaganda zijn, meer in lijn met het soort berichtgeving uit '40-45' waar de Telegraaf liever niet meer aan wordt herinnerd. Dacht ik, tot voor kort. 

 

Recent opende ik de 'bookmark' die mij naar de website van 'zerohedge' brengt, en kreeg ik een 'mirror-image' van de website van een week daarvoor te zien. We zijn millimeters verwijderd van totale controle over wat ons wordt gevoerd aan 'infotainment', waarbij alle grenzen van het fatsoen verlaten worden, en of iets 'waar' is, of niet, geen overweging meer is. Door het bereik van de moderne media, en onze verslaving aan onze vriend de 'mobiele telefoon', is dit iets anders dan de klassieke combinatie van propaganda en censuur. In eerdere bijdragen stond ik al stil bij mensen die professioneel bezig zijn met het 'nieuws', die zich afzetten tegen de realisten. En dat een Wopke Hoekstra die zegt dat Poetin 'fabeltjes' vertelt, terwijl de bewijzen van het tegendeel van wat Wopke meent te weten torenhoog liggen opgestapeld, en vooralsnog vrij toegankelijk zijn via het internet, of in boeken en artikelen die vele jaren geleden al werden geschreven en uitgegeven, niet betekent dat hij staat te liegen. Hij weet gewoon niet beter, en wil het ook niet beter weten. Hij is tevreden in zijn cocon van zelfgenoegzaamheid, aan de leiband van de NAVO-consensus. Hij heeft meer aan zijn God, dan aan bewijzen en wetenschap. Of hij besodemietert de boel, en staat gewoon te liegen om kans te maken op toegang tot de 'Hogere Kringen'. 

 

Wat mij verbijstert, is het bereik van dat 'post-realisme'. Dat mensen het 'onweerlegbare' bewijs getoond kan worden, zonder dat het enige invloed heeft. Het is niet dat die mensen weigeren om zich door een ander te laten overtuigen. Ze negeren wat hun ogen zien, wat hun oren horen, wat ze kunnen vastpakken. En ze hunkeren naar de dag dat anderen hun 'Tweets' corrigeren als ze een keer buiten de lijntjes kleuren. Die 'fabeltjes' van Wopke, dat lijkt nog enigszins op iemand die van de buren klachten krijgt omdat de muziek te hard staat. Waarop Wopke de deur in hun gezicht dichtsmijt, en de volumeknop van de stereo nog een paar tandjes hoger zet. Maar dat lijkt mij niks voor Wopke. Dus ik moet er wel vanuit gaan dat hij die buurman ziet, hoort, ook wel begrijpt wat de woorden van de buurman betekenen, maar zonder dat het kwartje valt dat er een geschil is. Een geschil dat in het geval van Oekraïne werd opgelost met het 'akkoord van Minsk'. Maar vervolgens gebeurt er niks, en knallen de favoriete koorzangen van Wopke nog steeds uit de luidsprekers tot in de kleine uurtjes. Alzheimer, Korsakov, of iets in die geest, maar dan collectief, alsof het 'fabeltjesvirus' zich meester heeft gemaakt van de mensheid in het 'gevaccineerde' westen. 

 

Ook rond covid, de 'vaccins' en het totale beleid hebben we te maken met de 'post-realisten', die zien, horen en voelen, maar handelen in een wereld die niet bestaat. Het is ook niet die klassieke dooddoener van 'Oude Koeien', 'Water onder de Brug', iets in de geest van: 'Ik ben nou ingeënt, dus het is toch te laat.' Want morgen halen ze gewoon de vijfde en de zesde prik. En als iemand hen een 'pilletje van Pia' aanbiedt, en de consensus is dat het goed voor je is, dan slikken ze dat ook. Ook als je hen vertelt wat daar de consequenties van zijn. Eén keer de schouders ophalen, glaasje water, en weg. Wat ze zien, horen en voelen heeft geen betrekking op hen. Wie zij zijn, en willen zijn, wordt omschreven door de extase die ze alleen in het 'post-realistische' domein terugvinden. Je zag het al rond die 'Eindeloze Oorlog'. Libië, Syrië, Irak, Afghanistan, Yemen, Oekraïne. 'Doe maar'. Realisten zoals ondergetekende keken vol ontzetting naar de complete 'fabeltjeskrant' aan 'Goede Bedoelingen' die voorbij kwam, waarvan een kleuter kon zien dat het niks te maken had met de fysiek bestaande wereld. 'Nou en?'

 

Al heb ik er niet het onomstotelijke bewijs voor, omdat hetgeen ik verwacht nog in de toekomst ligt, maar ik ben er voor mijzelf van overtuigd dat we op deze manier ons eigen graf graven.

2 comments

Taal

Mensen kunnen dezelfde taal spreken, maar elkaar niet verstaan.

 

De woorden bereiken hun gehoor. Ze kennen de betekenis. Maar hun referentiekader is zo afwijkend, dat ze die woorden geen plaats kunnen geven, of het wegstoppen in een rubriek waar het niet thuishoort. De consequentie is ook dat ze jou niet van repliek kunnen dienen. Ten tijde van de corona-paniek bulkte het van de bewijzen dat invloedrijke individuen en organisaties zich op een pandemie hadden voorbereid. Op elk aspect. Het betrof geen vermoedens, maar uitgewerkte scenario's en producten waarvan de verslagen en beschrijvingen op het internet stonden. Waar het voorbij kwam heb ik u er via dit blog op gewezen, en voor de hand liggende verbanden aangebracht met geldstromen, en mensen met belangen. Robert Kennedy Jr., die het boek 'The Real Anthony Fauci' schreef, een 'Bestseller', documenteerde alles nauwgezet. Ook in gesprekken attendeerde ik mensen erop als het onderwerp aan de orde kwam, en omdat niemand het nog over iets anders had dan over corona, hoefde ik als regel niet het initiatief te nemen.

 

Mijn kritische houding sloot niet aan bij wat 'gangbaar' was. Mijn gesprekspartners hoorden mij aan, ze begrepen waar ik het over had, en waarom het relevant was. Voor een deel stopte men de vingers in de oren en begon men te zingen om het niet te horen, figuratief gesproken. Men sloot zich er voor af, zonder nadere toelichting, en noemde mij een 'Wappie', terwijl zij het waren die de wetenschap geweld aandeden. Een ander deel luisterde aandachtig, accepteerde na enig onderzoek alle bewijzen als valide, maar men koos ervoor er niets mee te doen, omdat men dan het hele wereldbeeld dat men had moest omgooien. Zo voelde dat in hun geval. Als een beangstigende 'wedergeboorte', waarbij ze in een wereld terecht zouden komen waarin ze weer opnieuw moesten leren lopen.

 

Inmiddels kunnen we de rekening opmaken over twee jaar coronabeleid, en weten we allemaal dat de vaccins niet vaccineren. Wat nog buiten beeld is gebleven, en de belanghebbende autoriteiten zullen dat ook zo willen houden, dat is dat de 'data' die zijn verzameld in het Verenigde Koninkrijk en in Canada duidelijk laten zien dat de vaccins, statistisch gesproken, contraproductief zijn, als gevolg van 'Antibody Dependent Enhancement' (ADE). En de door een Amerikaanse rechter afgedwongen 'data-dump', waarbij alle documenten die ten grondslag lagen aan de goedkeuring van het vaccin van Pfizer uitwijzen dat men dat ook wist, en dat er grote problemen waren met de 'bijwerkingen'. Er is nu niemand meer in geïnteresseerd, want alle ogen en oren zijn gericht op Oekraïne en Rusland. 

 

Daar hetzelfde patroon, maar zo mogelijk nog versterkt. Zoals ik recent al noteerde in mijn kritiek op een 'nabeschouwing' van Michel Kerres, waarin hij trachtte alle gemiste signalen die Poetin de wereld instuurde sinds 2008 in kaart te brengen, maar dan nog steeds veel miste. Poetin, en tal van andere Russen, maar ook westerse 'geostrategen' van naam en faam waarschuwden voor deze oorlog waar we nu middenin zitten, waar reeds in 1994, bij de geboorte van Oekraïne voor werd gevreesd, en Poetin verwijst er nog eens naar tijdens zijn toespraak op 9 mei op het 'Rode Plein'. Maar wat zegt Wopke Hoekstra, onze minister van buitenlandse zaken? 'Fabeltjes'. 

 

Die strijd begint, Rusland maakt direct wereldkundig welke doelen het land wil bereiken. Maar de Wopkes van deze wereld zeggen: 'Fabeltjes'. Ze proclameren dat Rusland Kiev wil veroveren, en daar een vazal wil installeren. En als dat vervolgens dan niet gebeurt, omdat het wel het laatste is wat de Russen willen, dan schieten de Wopkes door, richting de sterren aan het firmament, en verzinnen ze de ene na de andere ontwikkeling die niet in de buurt komt van de realiteit, maar op geen moment bedenken ze dat het wellicht toch beter was geweest om te luisteren, en even te wachten met praten en handelen op basis van je eigen Wopkewietje-fantasie.

 

Neem die ministers van buitenlandse zaken en van oorlog van het Verenigd Koninkrijk. Die raaskallen aan één stuk door. Ben Wallace, de minster van oorlog van de Britten, wist vooraf al wat Poetin zou gaan zeggen op het Rode Plein. Algehele mobilisatie, en dreigen met kernwapens. Er zouden ook minder militairen zijn, en minder tanks en pantservoertuigen, want die waren allemaal nodig voor de strijd in Oekraïne, waar de Russen praktisch door hun materiaal heen waren. Niet één element van die predictie werd bewaarheid. Honderd procent de plank misgeslagen, terwijl het je beroep is om te weten wat 'de vijand' doet. Dat is toch geweldig knap. Commentatoren zagen de nieuwste tank weer terug op het Rode Plein, en merkten zuinigjes op dat die nog niet in Oekraïne was gesignaleerd. Moest al dat wapentuig niet naar het front om te zorgen voor wat meer tempo? De Wopkes begrijpen het niet. Wat is er aan de hand met Poetin? Is hij ziek? Ze staan hem vol op zijn gezicht te timmeren, en hij reageert amper. 

 

Steven Derix, die voor NRC een verhaal mocht schrijven over de viering van de overwinning op nazi-Duitsland zoals die op het Rode Plein werd gevierd, meende dat Rusland in Oekraïne de ene nederlaag na de andere te verwerken krijgt, waardoor er dit jaar helemaal niks te vieren valt. Larry Johnson (bijvoorbeeld) ziet iets totaal anders. Anders dan Derix houdt hij echter wel een slag om de arm, omdat bepaalde informatie die hij gebruikt Russische propaganda zou kunnen zijn. Maar Derix kent dat soort reserves niet. Die kwebbelt 'Kiev' en 'Londen' en 'Brussel' en 'Washington' na, alsmede het propagandakanaal van de NAVO 'Bellingcat', en het komt niet bij hem op dat het wellicht 'gekleurd' zou kunnen zijn. Om niet te zeggen: Volledig bezijden de waarheid. Dikke Duim. 'Bagdad Bob'. 

 

In de Verenigde Staten schorten ze de coronahulp op om meer wapens te kunnen kopen voor Oekraïne, waarvan het overgrote gedeelte nooit de militairen aan het front bereikt, omdat ze dan al vermalen zijn tot schroot door Russische raketten. Die zouden op zijn, volgens de Britten, maar toen Charles Michel even een kijkje ging nemen in Odessa, moest hij de schuilkelder in, terwijl Russische hypersone raketten een geïmproviseerde opslag voor wapens in een hypermarkt verwoestten. Een gepensioneerde Amerikaanse generaal, ooit commandant van de US Special Operations Command in Europe, Mike Repass, wil dat de NAVO 40.000 militairen beschikbaar stelt voor het Oostfront, want de Oekraïners zijn op. Bijna drie weken voor Rusland tot een gewapende interventie overging nam de Rada in Kiev een wet aan die dat mogelijk maakt. Maar de Wopkes aarzelen nog. Ze willen wel oorlog, maar zelf atoombommen terugkoppen is ook weer zoiets. En Poetin zou het misschien niet begrijpen als de NAVO de wapens op zou nemen tegen Rusland. Zo gek…….

 
2 comments

Safari

Met Frans en Ursula op safari.

 

In mijn jonge jaren heb ik veel 'gelift'. Met je duim omhoog langs de kant van de weg, in de hoop dat iemand stopte en je meenam in de richting die je wilde gaan. Niet geheel vrij van risico's. Degene die je meenam kon onaangename tegenprestaties verlangen, waar je pas achter kwam als je dankbaar was ingestapt. Het was verstandig om te leren luisteren, en niet plompverloren je eigen opvattingen te etaleren, omdat je degene die jou meenam te vriend moest houden. Uit de auto gezet worden op een verlaten deel van de route, of een plek waar je niet mocht 'liften', kon je beter niet riskeren. En als je de sfeer goed hield, bestond de kans dat die automobilist nog een blokje omreed om je af te zetten bij een betere plek voor het vervolg van je reis, ofschoon dat niet op zijn route lag.

 

Afgezien van onaangename tegenprestaties, en conflicten, waren er ook automobilisten die evident 'onder invloed' waren, van wat voor geestverruimend middel dan ook, en chauffeurs die jou meenamen omdat je ze wakker moest houden door tegen ze te praten. De voertuigen waren soms in gebrekkige staat. Of je vond jezelf terug in de open laadbak, wat leuk leek, maar over een hobbelige weg knap gevaarlijk kan zijn, en beter niet toegeven aan de verleiding om te gaan staan, lekker met je hoofd in de wind, als geen bril op hebt. 

 

Ook nadat ik over eigen vervoer beschikte, en een ruimer inkomen, zodat ik niet meer aangewezen was op 'liften', was ik nieuwsgierig genoeg om de gebaande paden te verlaten, en dat heb ik nog steeds. 'Avontuurlijk' trekt mij aan, maar ik denk wel steeds na over een 'Plan-B'. Zo'n 'Plan-B' is niet noodzakelijk een concreet, uitgewerkt plan, maar als je jong, sterk, en snel bent, heb je meer armslag dan wanneer je op leeftijd bent, en dat heeft consequenties voor 'Plan-B'. 

 

Voordat ik nu lyrisch oude koeien uit de sloot trek, en u denkt: 'Wat heeft dat met Frans en Ursula te maken?', bied ik u hierbij DEZE link aan die enigszins verheldert waarom ik niet met Frans en Ursula mee wil op hun dodemansrit. Goede kans dat u, als 'trouwe hond', indien u in die categorie valt, het hele artikel op voorhand al terzijde schuift, omdat het blog van 'The Saker' uitgesproken 'pro-Russisch' is, maar dan kan ik u verder ook niet meer helpen. Drink die gifbeker dan maar helemaal leeg. En veel plezier in 'Jurassic Park', de reis terug in de tijd met Frans en Ursula. 

 

Vanochtend weer even kunnen 'genieten' van de Dames van de 'GoedeMorgenNederland'-nieuwsshow, met de gebruikelijke 'experts'. Omdat de Russen op 9 mei de overwinning vieren op Nazi-Duitsland, had de redactie drie 'experts' uitgenodigd om toe te lichten wat dat inhield, in deze tijd. Han ten Broeke, directeur 'politieke zaken' bij 'denktank' HCSS, en zijn collega bij die 'denktank', Peter Wijninga, 'defensie expert', en mevrouw Gwenda Nielen 'desinformatie-expert' bij de 'start-up' onder de mooie naam 'Tilt', drijvend op geld van de Nederlandse overheid via 'opdrachten'. Allemaal niks 'onafhankelijks' aan, natuurlijk, en dat druipt er vanaf. De 'expertise' bestaat er vooral uit dat ze weten wat er van hen wordt verwacht. 

 

Op hun commentaar ga ik verder maar niet al te diep in, want dat wordt saai. Maar er was een 'momentje' waarop één van de Dames melding maakte van een tekort aan 'onderdelen' die nodig zijn voor de 'energietransitie'. Dat was me wat! Waren die monteurs klaar om de zonnepanelen en warmtepompen te installeren, waren er ineens geen panelen, pompen en ondersteunende apparatuur! Hoe kan dat nou gebeuren? Gwenda Nielen kwam niet met een treffende kritiek op het beleid van de overheid, die met al die oorlogen, sancties, het aanjagen van de inflatie, en het beroven van Russische staatsburgers hebben gezorgd voor een infarct, en alle desinformatie daar omheen om die realiteit verborgen te houden, maar met een chagrijnige klacht dat ook zij nu moest wachten op haar panelen. In de wereld van die 'experts' heeft er niemand een 'Plan-B'. 

 

Het hele punt dat ik hier wil maken, is dat de 'experts' die je voorbij ziet komen in de 'shows' op de televisie nooit het hele proces overzien. Ze weten veel van weinig. Jorge Vilches, die dat artikel schreef waar ik hierboven naar verwijs, maakt duidelijk hoe alles met alles verbonden is. En hoe nauw het luistert om ervoor te zorgen dat die 'machine' niet krakend tot stilstand komt. Hoe complexer een systeem is, hoe kwetsbaarder het wordt voor onoordeelkundig gebruik. En geloof mij, Frans en Ursula hebben geen benul. Daar komt dan bij dat ze zich omringd hebben met 'experts' die zijn geselecteerd op basis van hun ras, leeftijd, geslacht, seksuele voorkeur, lidmaatschap van een bepaalde politieke partij, gevaccineerd en pro-Oekraïne, en bereidheid om te likken naar boven, en te trappen naar onderen, in ruil voor 'opdrachten', en uitnodigingen voor 'shows' op de televisie die van hen 'BN-ers' maken. 

 

Zoals Larry Johnson schrijft op zijn blog, over de situatie in Oekraïne, is het een goede vuistregel dat mensen die heel gewichtig doen, niks in de melk te brokkelen hebben. U heeft, net als ik, al die 'experts' langs zien komen sinds de spanningen rond Oekraïne opliepen, ver voordat Rusland uiteindelijk het land binnenviel. De predicties over een 'snelle overwinning', die plaatsmaakten voor een 'opdracht van Poetin' om te zorgen voor een overwinning die hij op 9 mei aan het volk kon presenteren, als 'troostprijs'. Maar de Russen lijken zich maar niet te willen conformeren aan de scenario's die men in het westen voor hen bedenkt. En nu had de Telegraaf weer een stuk over een 'Slinks Plan' van Poetin. Dat 'Slinkse Plan' is de Donbas innemen, Oekraïne demilitariseren, en denazificeren, en als kers op de taart vermoedelijk nog de hele kuststrook langs de Zwarte Zee toevoegen aan het Donbas-gebied. Het plan dat de Russen al bij de aftrap open op tafel hebben gelegd. Behalve die kers. 

 

Peter Wijninga werd gevraagd wat het nou betekent dat Rusland door haar precisie-munitie heen is, zoals de Britten (niet voor het eerst) zeggen. Zijn antwoord was dat de munitie dan minder precies was. Dat soort 'experts' dus. Of het ook juist is wat de Britten beweren? Geen benul. Zijn collega bij HCSS Ten Broeke mocht reageren op geruchten over een algehele mobilisatie in Rusland, zoals zekere 'experts' als vooraankondiging uit hun dikke duim hadden gezogen om hun eerdere mislukte predicties mee af te dekken. 

 

Het is niet zo dat die 'experts' in een 'Groot Complot' zitten, of dat ze zich verkneukelen bij het vooruitzicht dat de hele Europese economie wordt gereduceerd tot een failliet voorwereldlijk 'Wildpark', waar de Dino's vrij rondlopen in het 'Groen'. En op enig moment moet toch ook bij de overheid het kwartje moeten vallen dat 'desinformatie-experts', betaald door zwendelaren en sjacheraars die dagelijks de boel bij elkaar liegen, met geld van de belastingbetaler een 'schaamlapje' is dat niets meer bedekt? De belastingbetaler die zich nu al groen en geel ergert aan 'deals' met mondkapjes, 'toeslagen', willekeurige 'energiecompensatie', 'functies elders', de evacuatie van Kaboel, een niet te temmen inflatie, en nog zo onwaarschijnlijk veel meer. En als dat 'schaamlapje' het tentje is waarin Frans en Ursula je willen laten overnachten in hun 'Jurassic Park', dan zou ik van 'Plan-B' maar snel 'Plan-A' maken, en maatregelen treffen om niet als 'kattenbrokken' voor de, door het beleid van de NAVO weer tot leven gewekte Tyrannosaurus Rex te eindigen. 

 

Een Canadese 'sniper', die bij zijn vertrek naar Oekraïne in de westerse pers werd geroemd als de beste van de wereld, is weer, zwaar gedesillusioneerd terug in Quebec, na een maand aan het Oostfront. Inferieure bewapening, slechte training, zware verliezen, plunderende soldaten, en desertie plagen het leger van Oekraïne volgens de Canadees. Anderen komen terug in een kist, of ze zitten gevangen in Rusland dat hun status als reguliere militair niet erkent, waardoor ze niet in aanmerking komen voor 'gevangenenruil'. Begrijpen die 'experts', en de redacties van die 'nieuwsshows' dat er een grote verantwoordelijkheid op hun schouders rust, als ze de situatie verkeerd voorstellen? Of Vrolijke Frans en zijn Ursula zien waar hun safari naartoe leidt, dat durf ik niet eens te vragen. Ik ben namelijk bang dat ze dat wel degelijk beseffen.

0 comments

Nevski

Wat ik met mijn vorige bijdrage hoopte te bereiken, was dat u nog voorzichtiger wordt.

 

Het komt uiteraard veel vaker voor dat experts ‘signalen’ missen. De strijd in Oekraïne op dit moment is onderdeel van iets dat véél groter is. In DIT voortreffelijke artikel beschrijft Alasdair Macleod waarom je die strijd moet zien als een krachtmeting tussen de NAVO (‘Warparty’, ‘Davos’) enerzijds, en het koppel China/Rusland anderzijds. En dat die strijd niet pas in februari van dit jaar ontbrandde. En waarom de vooruitzichten voor de NAVO-landen ronduit onheilspellend zijn. Maar het artikel illustreert ook heel goed wat de rol is van de NAVO, en waarom landen die er geen lid van zijn dat bondgenootschap met argusogen bekijken om te zien hoe dit af gaat lopen. 

 

Net als in mijn vorige bijdrage wil ik aandacht vragen voor de consequenties van verschillen in perceptie. Als je naar de ontwikkelingen in de wereld op dit moment kijkt door de bril van westerse commentatoren, die beweren dat Poetin uit is op het herstel van de Sovjet-Unie in territoriale zin, en je ziet de aspecten die Macleod schetst over de rol van de Dollar, en ‘Pump-and-Dump’ als een systematiek om landen onder te dompelen in ‘schulden-slavernij’ niet, dan is het logisch dat je niet begrijpt waar Poetin in Oekraïne mee bezig is. Met als gevolg strategische blunders die ons ‘onder de streep’ een arm en een been gaan kosten. 

 

Net als Macleod ben ik er van overtuigd dat China en Rusland samen optrekken. China is zich er terdege bewust van dat de NAVO-landen hopen een wig te drijven tussen die twee landen, en als dat niet lukt, te escaleren met sancties en wapengeweld gericht tegen China. China waarschuwt dat het land enkele ‘nucleaire’ financiële wapens in handen heeft die ze zeker in zullen zetten als het westen niet inbindt. 

 

Mijn belang is het Europese belang, in de originele betekenis. Datgene waar de EU ooit voor is opgericht. Een ‘Europese markt’, traditionele ‘Europese Waarden’, respect voor culturele verschillen tussen landen, vrede en veiligheid binnen de ‘Unie’, en een munt die waarde heeft in het economische verkeer binnen die landen, bij voorkeur zonder graaiende banken die de ‘wisselkoersen’ benutten om hun eigen inkomsten op te hogen over de rug van de producent, handelaar en reiziger. Dus niet een slaafse ‘Commissie’ die haar instructies bij de buren van de NAVO gaat halen, niet geheel toevallig eveneens gevestigd in Brussel als bruggenhoofd van de Angelsaksische imperialisten. En als de Poolse president Duda, later toegevoegd aan de ‘Unie’, en drijvend op Europese subsidies, zegt: ‘There will be no more border between our countries , Poland and Ukraine. There will be no such border! So that we live together on this earth, building and rebuilding together our common happiness and common strength, which will allow us to repel any danger or any possible threat’, dan is de tijd rijp voor een vriendelijk, en beleefd afscheid. Even goede vrienden, maar dat gaan we niet meemaken. 

 

Van Oekraïne tot aan Finland is er een vaag soort tribale hunkering naar de restauratie van ‘Kievan Rus’, een instabiel rijk uit de elfde eeuw na Christus, met Kiev als bestuurlijk centrum. Waar Poetin in interviews en redevoeringen stelt dat de volkeren van Rusland en Oekraïne broedervolkeren zijn, heeft hij historisch gezien volkomen gelijk. Maar ook in die tijd sloegen de leden van de heersende familie elkaar al de hersens in, en slaagden ze er mede daarom niet in de boel bijeen te houden toen de ‘Mongoolse horden’ uit het oosten een kijkje kwamen nemen. Over de zich herhalende geschiedenis gesproken…….

 

Poetin kent zijn klassiekers, en het was niet een simpele verplichting in de geest van ‘lintje knippen’ toen hij vorig jaar een groot monument onthulde ter nagedachtenis aan Alexander Nevski, prominente telg uit die familie. In bepaalde westerse kringen, die ons trachten wijs te maken dat Poetin het ‘Sovjet’-rijk weer wil herstellen, denken ze in werkelijkheid eerder dat Poetin zich spiegelt aan Nevski. Maar ’Sovjet-Unie’ en ’Stalin’ spreekt meer tot de verbeelding voor wie een vijandsbeeld wil voeden. Vandaar ook die fantasie dat Poetin zijn oog had laten vallen op Kiev. Mijn eigen idee over Poetin is dat Poetin graag Poetin wil zijn. En dat zijn territoriale ambities een mythe zijn, die hij zich om verschillende redenen laat aanleunen. In bepaalde kringen geeft het hem krediet, en lange tijd investeerde hij in pogingen dat te verzilveren door een oplossing te vinden voor de Donbas, waarbij het gebied deel zou blijven uitmaken van Oekraïne, conform het akkoord van ‘Minsk’. Als u mij nou vraagt waarom ‘Kiev’ daar wel een handtekening onder zette, maar het hele proces vervolgens saboteerde, en zich opmaakte om het gebied, samen met de Krim, met geweld te veroveren, dan is dat primair omdat ‘Kaïn’ in ‘Kiev’ het gebied wel wil, maar zonder ‘Abel’. Wat Poetin aanduidde als ‘genocide’, maar feitelijk ziet hij het als ‘broedermoord’. 

 

Vanaf de coup van Victoria Nuland in 2014 heeft ‘Kiev’ tegenstanders van het regime de volksvertegenwoordiging uitgewerkt, en hen opgejaagd en vervolgd, terwijl men de daders van die slachting in Odessa, en de schutters op ‘Maidan’, de hand boven het hoofd hield. Nu de ene na de andere vertegenwoordiger van de regering in ‘Kiev’ naar buiten treedt met de mededeling dat alleen een verslagen Rusland volstaat als eindresultaat, melden media in het westen dat Zelensky nog wel mogelijkheden ziet voor een akkoord over vrede. Ik zie dat zelf niet, op dit moment. ‘Kiev’ meldt successen in het noorden, waar ze blijkbaar de omsingelde stad Kharkiv willen ontzetten met troepen die de Russen gevolgd zijn vanuit de regio rond Kiev, aangevuld met kanonnenvoer uit Polen en elders, wat tevens een bedreiging zou kunnen zijn voor dat wat de Russen als ‘Fase 2’ hopen te bereiken. Anderzijds melden de Russen dat ze tientallen stukken geschut van westerse makelij in de regio hebben vernietigd, wat dus ook kan betekenen dat de grondtroepen zich op enig moment terugtrokken om ruimte te maken voor de bommenwerpers en raketten. Maar zoals eerder al gesteld, heb ik hier de plannen van de Russen, noch die van Oekraïne (de NAVO) voor mij liggen. Wat mij terugvoert naar dat artikel van Macleod, omdat dat uiteindelijk minder schimmig is, en voor ons in Europa oneindig veel belangrijker dan wie er welke ‘molshoop’ verovert in een strijd die nooit had mogen plaatsvinden. Er lag een akkoord, voer het uit, zaai je akkers in, oogst je gewassen, en leef nog lang in voorspoed en vrede. Hoe moeilijk kan dat zijn? 

0 comments

Kettingbotsing

Als je links kijkt, zie je rechts niks.

 

Veel, zo niet de meeste ongelukken gebeuren omdat iemand is afgeleid. Niet noodzakelijk omdat zijn of haar ogen niet gericht waren op het gevaar, maar het brein was ergens anders mee bezig. Zeker als we het complete voortraject meenemen in onze beschouwing, zal er vrijwel altijd wel ergens onachtzaamheid in zijn geslopen. In NRC componeerde redacteur Michel Kerres voor de weekendkrant een artikel onder de kop: ‘Wanneer raakte het Westen Poetin kwijt?’ Mijn eerste, ietwat narrige reactie, nog voor ik het artikel had gelezen, was: ‘Ben je blind of zo!?!’

 

Na het lezen van dat artikel vrees ik dat dat inderdaad het geval is. De andere mogelijkheid is dat hij opzettelijk de lezer misleidt. Daar valt ook veel voor te zeggen, maar waar Kerres al doende ook zijn eigen graf graaft, als u mijn lezing van de gebeurtenissen volgt, is dat minder waarschijnlijk. Met enige regelmaat schrijf ik dat we zelfmoord plegen, als collectief, door te handelen zoals we handelen, maar ik bedoel daarmee niet te zeggen dat we ons daar ook bewust van zijn. Zelfs waar mensen die ‘Groen’ zien van ‘Schaamte’ de stekker uit zichzelf trekken, zoals ik het onlangs typeerde, zullen ze er voor zichzelf van overtuigd zijn dat ze gewoon geen andere realistische keuze hebben. En zelfs al zien hun ogen dat hun handelingen haaks staan op wat ze willen bereiken, dan nog dringt het niet door tot hun brein. 

 

Als u, of ik, in de auto van Max Verstappen plaatsnemen om zijn rondetijd scherper te stellen, lijden we aan grootheidswaan. ‘In je dromen!’ Olaf Mol, die het ‘commentaar’ verzorgde voordat een stel Zweedse stoethaspels voor veel geld de ‘rechten’ kochten, kon lyrisch zijn over coureurs die, midden in een wedstrijd, op hoge snelheid, terwijl de spanning om te snijden is, doodleuk over de boordradio aandacht vragen van het team voor een detail. U en ik zouden voor het eind van de eerste ronde al op een ronde achterstand staan, of in de bandenstapel hangen, zonder te weten hoe we daar terecht zijn gekomen. Er ging ‘iets’ niet goed, maar wat? Kerres is geen topper in zijn vak, zo moeten we constateren, en NRC zakt over de hele linie voor haar ‘race-licentie’, maar is dat verwijtbaar? 

 

Als een hele optocht van prominenten die ik hier de afgelopen tijd opnieuw aan u heb voorgesteld, nadat ik hun waarschuwingen in het verleden al met kracht onder de aandacht heb geprobeerd te brengen, om deze uitkomst te voorkomen, met hun vuist op tafel slaan om ons attent te maken op het gevaar van NAVO-expansie, sancties, ‘Regime Change’-operaties en oorlogen die we niet schijnen te willen winnen, en je bent redacteur bij een ‘kwaliteitskrant’, maar je ziet het niet, dan hebben alle abonnee’s een probleem. En niet alleen die redacteur. Het is dan contraproductief om een bezoekje aan de opticien voor te stellen, nog los van het feit dat het niet de ogen zijn die ondersteuning nodig hebben. Waar ik in het verleden al mijn licht liet schijnen over ‘multitasking’, de capaciteit om meerdere taken tegelijk uit te voeren, op minimaal een acceptabel niveau, stelde ik al dat het niet voor iedereen is weggelegd. En dat het belangrijk is om voor zekere functies te letten op die kwaliteit, inplaats van de vraag of de kandidaat in een ideologisch/maatschappelijk profiel past. Ik vraag dus om clementie voor wie langs die weg ‘omhoog valt’. Maar niet voor de krant of zender die het selectieproces beheert.

 

De eigenaar van een krant, een nieuwszender, een renstal of een voetbalclub hoeft zelf niet goed te zijn in ‘multitasking’ op het gebied waarvoor men een geschikte kandidaat zoekt. Ik heb geen idee wie Kerres een ‘kans’ heeft willen geven, maar als je alle, en ik bedoel echt alle ‘signalen’ hebt gemist die hebben geleid tot deze strijd in Oekraïne, en je etaleert dat in de krant, met als ‘bijschrift’ dat je niet de enige was die het gemist heeft, dan is dat in dit geval deels juist. Mijn stelling hier is dat werkelijk niemand in de top van de NAVO-organisatie die ‘signalen’ heeft gemist. Ze hebben alleen een dichte mist opgetrokken omdat ze deze oorlog wilden, op jacht naar de mondiale hegemonie, zoals uitvoerig toegelicht in eerdere bijdragen van mijn hand op dit blog. Je verschuilen in die mist kan nare consequenties hebben.

 

Het probleem is dat velen die functioneel bijdragen aan dat streven van de NAVO (‘Davos’, ‘Warparty’) niet ‘in het complot’ zitten, maar hun brein registreert niet wat hun ogen zien. Ze kijken ‘links’, terwijl die grote vrachtwagen van ‘rechts’ voorrang heeft, en geen intentie om te stoppen. Waarom kijken ze ‘links’? Omdat ze gemesmeriseerd zijn door wat ze daar zien. De producenten van de mist voeren daar voor hen een aantrekkelijk stukje op. Hun hoofd gaat wel van links naar rechts, maar hun brein is slechts bezig met de visuele impulsen die van’ links’ komen. Vergelijk het met het fenomeen van het ‘auto-ongeluk’ waar men in een file traag langs rijdt. Als bestuurder kun je het je niet veroorloven naar dat scenario te staren. Maar geen gebrek aan mensen die geen ‘situational awareness’ overhouden, en als ze niet ‘ongemerkt’ op de auto voor hen knallen, dan laten ze wel een gat vallen waar je de Titanic in kan parkeren. Twee jaar ‘Covid’ fungeert hier als een ‘auto-ongeluk’. Hoe de NAVO druk was met de voorbereidingen van deze oorlog met Rusland zag Kerres wel, maar zijn brein deed er niks mee. Anders valt het niet uit te leggen. 

 

En ja, als je dan op die auto voor je bent geklapt, dan ga je op zoek naar argumenten die bevestigen dat het ‘eigenlijk’ niet jouw schuld was. Zo lees ik dat artikel van Kerres waarin hij tracht zijn handen in onschuld te wassen, en Poetin in die auto voor hem de schuld te geven van de kettingbotsing. Dat ‘Covid’ die functie had, dat lijkt mij vrij helder. (De vraag of dat gepland was laat ik daarmee onbeantwoord). De media hadden het twee jaar lang amper over iets anders. Kerres volgde, vanuit zijn functie, met een ‘half oog’ de ontwikkelingen ‘rond Rusland’ en de NAVO, maar blijkbaar miste hij dus alle stoplichten. Als dat de toedracht is, en hij dus niet opzettelijk de boel besodemietert, dan is dat niet verwijtbaar. Ik zou hem alleen geen contractverlenging aanbieden.

 

Dat laatste heeft dan betrekking op mijn eigen perceptie van de functie van een krant, of nieuwszender. Ik realiseer mij echter dat die perceptie niet met zijn tijd is meegegaan, omdat het commerciële aspect de zaak vertroebelt. De redacteur in deze tijd is meer en meer ‘gastheer/vrouw’ in de ’nieuwsshow’. Waar of onwaar zijn amper nog criteria. Koopt/kijkt/leest de klant? Is het een ‘smeuïg’ verhaal? Staat er een pakkende foto bij? Heeft het betrekking op dat waar de klant mee bezig is? En als die klant bezig is met Poetin op een manier die vraagt om ‘links’ kijken, en het verkeer van ‘rechts’ te negeren, dan faal je als moderne redacteur als je uitroept: ‘Kijk rechts!’

 

Het resultaat is in elk geval dat Kerres het spoor volledig bijster is, zoveel is wel duidelijk. Maar hij heeft zeker gelijk dat hij de enige niet is. Dat Kerres Poetin beschrijft als iemand die in het begin een goede vriend van het westen was, maar geleidelijk aan een geheel eigen weg ging, onderstreept dat hij nooit zicht had op wie of wat Poetin voor mens is. Voor Kerres is hij een enigma, omdat Poetin zegt wat hij doet, en doet wat hij zegt. Dat soort politici kennen we in het westen al geruime tijd niet meer. Ik denk dat die conditionering bij Kerres voor veel verwarring zorgt. En niet alleen bij Kerres, herhaal ik nog maar eens. Een hoop schroot in die kettingbotsing onder analisten en commentatoren.

0 comments

View older posts »